ท่ามกลางสังคมอันหลากสีที่มีการปะปนคลุกเคล้ากันของสีที่สดใสแห่ง "ภาพมายาทางวัตถุ" และสีที่หม่นหมองแห่ง "ความทุกข์ทั้งปวง" ยังคงมี "สีขาว" เกิดขึ้นในสังคม อันเป็นสีแห่งคุณงามความดี ความพอดีพอเหมาะในทุกสรรพสิ่ง ดั่งที่ได้ปรากฏชัดเจนอยู่ในนิทานร่วมสมัยเล่มนี้