คนส่วนใหญ่มักคุ้นชื่อ " พระเจ้าหงสาวดีบุเรงนอง " หรือ " พระเจ้าบุเรงนอง " ในฐานะกษัตริย์พม่าผู้มีชื่อเสียงในการรบระบือไกลไปทั่วทุกทิศจนได้รับฉายาว่า " ผู้ชนะสิบทิศ " โดยเฉพาะการรบทัพจับศึกกับกองทัพไทยหลายครั้งหลายครา แต่เชื่อหรือไม่ว่า นอกจากพระอัจฉริยภาพด้านด้านการรบแล้ว ชาวพม่ายังยกย่องพระเจ้าบุเรงนองในฐานะ "วีรกษัตริย์นักบุญ" ด้วยทรงอุปถัมภ์และช่วยทำนุบำรุงพระพุทธศาสนาในพม่าให้รุ่งเรือง ซึ่งปรากฎหลักฐานคือ เจดีย์สำคัญๆทุกแห่งที่ได้รับการปฏิสังขรณ์ใหม่จนดูวิจิตรงดงาม เช่น เจดีย์ชเวสิกอง และ เจดีย์ชเวดากอง เป็นต้น ทั้งยังเป็นหลักฐานบันทึกไว้ว่า ทรงเลื่อมใสในพระพุทธศาสนาเป็นอย่างยิ่ง ตัวอย่างหนึ่งก็คือ การพระราชทานเส้นพระเกศาของพระองค์และพระมเหสีทำเป็นไม้กวาดส่งไปถวายเป็นพุทธบูชาเพื่อใช้กวาดรักษาความสะอาดยังวิหารพระธาตุเขี้ยวแก้วที่เมืองโกสีในลังกา ความเป็นยอดนักรบและกษัตริย์นักบุญในบุคคลเดียวกัน จึงเป็นความขัดแย้งที่ทำให้พระราชประวัติของพระเจ้าบุเรงนองน่าศึกษายิ่ง