เขา...ไม่อาจหยุดไฟแค้นที่จะทำลายหัวใจเธอได้ และเธอ...ก็ไม่อาจหยุดหัวใจรักเขา แม้ถูกแผดเผาจนเหลือเพียงเถ้าธุลีด้วยเพลิงเสน่หา “คุณหลอกฉัน!....คุณภูมิคนนั้นก็คือคุณ คุณทศภาค!” คำพูดเจือน้ำเสียงแห่งความรวดร้าวจุดรอยยิ้มเหยียดบนมุมปากหนาได้รูปของชายหนุ่ม แววตาที่เคยอ่อนหวานแปรเปลี่ยนเป็นแข็งกร้าวไม่เหลือเค้าของบุรุษรูปงามแสนอบอุ่นที่ชื่อ ภูมิ ไว้อีกต่อไป “ผมก็แค่จะสั่งสอนให้คุณได้รู้จักบทเรียนบทแรกว่าอย่าได้ไว้วางใจคนที่คุณเพิ่งรู้จัก ถึงแม้ว่าเขาจะดีกับคุณมากแค่ไหนก็ตาม และอย่าได้ตัดสินคนง่ายดายเกินไปถ้าคุณยังไม่รู้จักว่าเขาเป็นคนแบบไหน เป็นยังไงล่ะ เมลิดา....คุณไม่เคยพบกับผู้ชายที่ชื่อทศภาคแต่คุณก็ตัดสินไปแล้วว่าเขาเป็นพวกบ้าอำนาจชอบบีบบังคับจิตใจใคร ๆ แต่กับผู้ชายที่คุณเพิ่งรู้จักเขาแค่เดือนเดียว แค่เขาทำดีนิด ๆ หน่อย ๆ จนคิดว่าเขาจริงจัง คุณกลับยอมพลีกายมอบพรหมจรรย์ของตัวเองให้ผู้ชายคนนั้นโดยไม่นึกเสียดายสักนิด พอถูกเขาทิ้งก็ต้องซมซานกลับบ้าน และท้ายที่สุดคุณก็ต้องกลับมาหาทศภาคคนนี้และต้องเป็นเมียทาสของเขาไปจนวันตาย!”