"เธอทำงานในออฟฟิศของเขามาหกเดือน เข้าทำงานตอนหกโมงครึ่ง หลังจากพนักงานส่วนใหญ่ของเขากลับไปแล้ว เธอแอบมองเขาจากไกลๆ แอบดูตอนที่เขาทำงานที่โต๊ะ ตอนที่ประตูออฟฟิศเปิด ถึงแม้ว่าเธอจะรู้จากคำเล่าลือที่แอบได้ยินมาตลอดว่ามีไม่กี่คนหรอกที่กล้าเสี่ยงเข้าไปพูดคุยเล่นกับเขา เธอเคยได้ยินเสียงทุ้มและดุเมื่อเขาพูดกับพนักงานและเธอยังกลัว เขาทำให้ทุกคนแหยงกลัว แต่เท่าที่เธอรู้ เขาเป็นผู้ชายที่หล่อที่สุดที่เธอเคยเห็นในชีวิต เส้นสายบนใบหน้าของเขากร้าวแกร่ง แต่เขาก็ยังคงความหล่อแบบคลาสสิค ที่มีความก้าวกระด้างและหยิ่งทะนงแบบผู้ชาย ผมสีเข้มหวีเสย หยิกเป็นขอดที่ท้ายทอย และถึงแม้ว่าเธอจะไม่มีความกล้าพอจะมองหน้าเขาตรงๆ เธอก็พอจะเห็นว่าตาของเขาสีเข้มและลึกอย่างไร้ที่สิ้นสุด แถมล้อมรอบด้วยขนตาดกหนาแบบที่ผู้หญิงส่วนใหญ่แทบยอมตายเพื่อจะได้แบบนั้น เธอรู้ว่าเพราะตนเองเป็นเพียงลูกจ้าง เธอจึงไม่มีสิทธิ์พอๆ กับทุกๆ คนที่นี่ แต่เพราะเขาไม่ใช่เจ้านายโดยตรง เธอจึงสามารถปลื้มเขาได้อย่างไม่ต้องกลัวเกรง "