"เธอนอนอยู่ท่ามกลางซากเกลื่อนกลาดในสภาพอ่อนปวกเปียก เหมือนซากแมงกะพรุนที่ถูกซัดขึ้นมาเกยตื้นเคียงข้างเธอ สตีฟกดมือบนผิวเย็นเฉียบของคอหญิงสาวเพื่อคลำหาชีพจร เธอยังมีชีวิตอยู่ แต่ก็แทบจะไม่มีแล้ว เขารีบประเมินภาพที่เห็นทันที หญิงสาวคนนี้เปลือยจากเอวขึ้นมา เรือนผมเปียกน้ำของเธอยาวเกือบถึงสะโพก และมันพันกันยุ่งเหมือนสาหร่ายสีอำพันรอบร่างกายท่อนบน เธอมีทรวงอกที่สวยที่สุดเท่าที่เขาเคยเห็นมา เล็กและเต้มยอดชูชันสีปะการัง เศษผ้าสีเขียวมัดขาเธอไว้แน่น สตีฟ มาลิค บรรจงเสยผมขึ้นจากหน้าหญิงสาวเพื่อมองหาบาดแผล แล้วลมหายใจของเขาก็ต้องสะดุด เธอสวยอย่างที่สุด ดวงตาเฉียงปิดสนิท และล้อมด้วยแพขนตายาวงอนสีอำพัน ผิวสีน้ำผึ้งเป็นมันวาวด้วยฝน... นี่เขาต้องนึกจินตนาการนางเงือกในฝัน เธอนี่แหละใช่เลย... "