~ บางครั้งกามเทพก็มีหาง ~ “ขอโทษนะคะ หลวงตาพูดว่ายังไงนะคะ หนูไม่ทันฟัง” ยุภาขออภัยเพราะมัวแต่สนใจเจ้าเหมียวจนไม่ได้ตั้งใจฟัง “เพิ่งมาได้สองสามวัน โผล่มาจากไหนไม่รู้ น่าจะติดรถพวกญาติโยมมาแหละ ไม่น่าเอามาปล่อย เหมือนวิเชียรมาศนะ มีแต้มหลายจุดแต่ขาดที่หูไปข้างนึง” “หนูก็ไม่มั่นใจค่ะแต่ไม่ใช่แมวธรรมดาแน่ๆ” “น่าสงสารมัน แย่งข้าวเขาไม่ทัน” “หนูขอไปเลี้ยงได้ไหมคะ” อยู่ๆ ความคิดนั้นก็แล่นเข้ามาในหัว กว่าจะรู้ตัวว่าพูดอะไรออกไป หลวงตาก็เดินไปหยิบกล่องมาให้แล้ว