“ไม่อยากแต่งก็ไม่ต้องแต่ง” ชายหนุ่มพูดเสียงเย็นก่อนจะกระชากคนอวดดีที่บังอาจมาตบหน้าเขามาบดขยี้ริมฝีปากเล็กจนหนำใจ เขาจูบจนตัวเธออ่อนระทวย ก่อนจะกึ่งลากกึ่งฉุดและสุดท้ายก็อุ้มคนจอมพยศขึ้นโรงแรมไปจนได้ ยังไงรูปกายภายนอกที่หล่อเหลา มันก็ไม่อาจทำให้ผู้หญิงอย่างรุจิกานต์ถลำใจไปตกหลุมรักผู้ชายบ้ากาม นิสัยแย่ชอบรังแกผู้หญิงไม่มีทางสู้อย่าง ‘นายคีรินทร์’ ได้อย่างแน่นอน ทว่าร่างกายของเธอสิ กำลังทรยศจิตใจของเธอจนน่าโมโห คีรินทร์ปลุกปล้ำคนใต้ร่าง จับกดมือบางให้จมไปที่นอน เสียดสีร่างของเธอด้วยกายใหญ่ของเขา บดบี้หน้าอกอวบๆ ด้วยอกกว้างของเขา และสร้างความวาบหวามให้เธอร้อนๆ หนาวๆ ด้วยจุมพิตที่แสนช่ำชองของเขาเนิ่นนาน จนกระทั่งเธอเผลอตอบสนองไปตามกลไกธรรมชาติที่สร้างหญิงชายให้เกิดมาคู่กัน “จีเกลียดพี่คีที่สุดเลย” “ทำไมถึงเกลียดล่ะ” เขาถามขณะที่จ้องดวงตาที่พราวไปด้วยหยาดน้ำใส