"รูปถ่ายแต่ละใบ คมชัด ทิวทัศน์ที่เคยติดตรึงในความคำนึง กระจ่างสดใสอีกครั้ง ยามมานั่งพิศดูวันเดือนปีที่ปรากฏในภาพ บอกกำกับภาพสวยงามแต่ละภาพ สะท้อนความรู้สึกอ่อนหวานในยามนั้น ไม่ว่าจะภาพเธอบนเรือล่องแม่น้ำไรน์ ภาพหิมะขาวโพลนระหว่างทางที่เดินขึ้นปราสาทชวนฝัน นอยวานสไตน์... วิรงรองนั่งดูรูปซ้ำแล้วซ้ำเล่า ด้วยความรู้สึกประหนึ่งได้เดินทางย้อนกลับไปยังเส้นทางสายฝันอีกครั้ง ไม่ผิดวันที่เพิ่งกลับมา แล้วรื้อกระเป๋าเอาของออก ของแต่ละชิ้นที่ได้มาจากดินแดนชวนฝันแห่งนั้น ถูกเธอจัดเก็บอย่างดี ไม่ว่าจะไข่ช๊อคโกแลต ที่เธอค่อยๆ แกะของข้างในมาล้าง แล้วก็เอามาเรียงรายใส่ตู้ ขณะช๊อคโกแลต ถูกเล็มกินอย่างเอร็ดอร่อย กินไปก็นึกถึงคนให้ไป เพื่อนในดินแดนชวนฝัน ซึ่งตอนนั้นเธอพยายามตัดใจคิดเพียงว่า ได้เจอเพื่อนแสนดีคนหนี่ง และไม่น่าจะได้เจอเขาอีกเลยแน่นอน จี้คริสตัลรูปหัวใจ ถูกเธอห่อเก็บอย่างทะนุถนอม ซุกซ่อน ราวกับเป็นความลับชิ้นสำคัญของชีวิต แม้ทุกครั้งที่เธอเอาออกมาดู เธอจะรู้สึกถึงความสุขตระการมากมายก็ตาม"