“คุณธีร์” เจ้าของชื่อเดินผ่านเข้าไปในห้องและกวาดสายตามองสำรวจ เมื่อเห็นว่าเป็นห้องที่มีสองห้องนอนก็พอใจแต่ไม่ที่สุด ด้วยความรีบร้อนเพราะกลัวว่าเพื่อนรักจะรอนานทับทิมจึงไม่ได้ปิดประตูห้องนอน ธีร์จึงรู้ได้ทันทีว่าหญิงสาวนอนที่ห้องไหนจึงเดินเข้าไป ทับทิมรีบเดินแกมวิ่งไปขวางหน้าและบอกออกไปว่า “เข้าไม่ได้นะคะ” “ทำไม” ธีร์ย้อนถาม ตาจ้องมองหน้าคนที่ตัวเล็กกว่าแต่ทว่าเงยหน้าขึ้นมามองเขาเช่นกัน “มันไม่ได้อยู่ในข้อตกลงของเราค่ะ” ทับทิมหยิบยกข้อตกลงขึ้นมาอ้าง “อยู่สิ” ธีร์ว่า และยังเอ่ยถึงข้อตกลงออกมาอีกครั้ง “คุณต้องทำให้ผมพอใจ ลืมไปแล้วหรือไง” “แต่นี่ไม่ใช่ที่บ้าน” ทับทิมโต้แย้ง เพราะที่ตกลงกันเอาไว้คือถ้าเขากลับไปหาคุณธีระเธอจะทำตามความต้องการของเขาโดยไม่มีข้อโต้แย้งใดๆ ทั้งสิ้น “ไม่ว่าจะที่ไหนคุณก็ต้องทำให้ผมพอใจ จำไว้” ธีร์บอกอย่างออกคำสั่งก่อนรั้งร่างบางเข้ามากอดและกดจุมพิตลงไปอย่างที่ใจปรารถนา