.................................................... คงไม่มีใครรู้จักจุดอ่อนไหวของผู้หญิงได้ดีเท่าสูตินรีแพทย์อย่างเขาแล้วกระมัง… “ไปทำอะไรมาถึงเจ็บ” ขณะเอ่ยถาม คุณหมอคินน์ก็จับเรียวขาทั้งสองข้างของต้นหลิววางพาดไว้บนที่วางขาเสร็จสรรพ เรียกได้ว่าบริการให้ด้วยความยินดี “ช่วยตัวเอง” เธอตอบอย่างตรงไปตรงมา ทว่าคุณหมอคินน์กลับกระตุกยิ้มมุมปาก “อ้าขาออกกว้าง ๆ หน่อย หมอจะได้ดูถนัด” “ก็ดูไปสิ แล้วมือนั่นจะเอื้อมมาบีบนมกันทำไม”