เธมส์ทอดสายตามองทั่วทุกใบหน้า รับความรัก ความปรารถนาดี ที่ส่งจากใจทุกดวง จดจารเอาไว้ในใจ ก่อนเอ่ยเป็นประโยคสุดท้าย “ฝากหัวใจของข้าด้วย ธิโมส์คือหัวใจ คือแห่งหนอันเป็นที่รักของเธมส์” เสียงโห่ร้อง เสียงแซ่ซ้องดังเซ็งแซ่ ผสานเสียงเคลื่อนทัพของพวกคาคัม และเสียงสัตว์เสกด้วยเวทมนตร์กู่ร้องอย่างน่าสะพรึงกลัว ได้เวลาแล้วที่...ชีวิตต้องแลกด้วยชีวิต! ผู้หญิงหลายคนฟุบหน้ากับพื้นดิน ร่ำไห้ปานจะขาดใจ ขณะที่ผู้ชายทรุดกายลงคุกเข่าอย่างคนที่ยอมพ่ายแล้ว แก่ความรักที่เธวามีต่อไพร่มนุษย์ แม้ในใจมิได้รักใคร่ หลายคนเคยชิงชังด้วยซ้ำ ทว่ายามนี้ ข้างในใจกลับสั่นไหวรุนแรง ...ด้วยทิพย์แห่งรัก ที่เข้าไปสั่นสะเทือนถึงก้นบึ้งลึกสุดของหัวใจ ฆีตาร์รู้แล้วในยามนี้ว่า มหาสงครามอันศักดิ์สิทธิ์ ที่ตำนานเทพปกรณัมเล่าขานกันมานั้น คือเหตุการณ์ใด มันคือสงครามในพื้นที่เล็ก ๆ ขนาดเท่ากำปั้นใต้อกเบื้องซ้ายของมนุษย์ทุกคนนี่เอง คือสงครามที่รุนแรงร้ายกาจไม่แพ้ศึกในดินแดนแห่งใดทั้งนั้น สงครามในใจ – สงครามอันศักดิ์สิทธิ์