ยอมตกลงมาเป็นแฟนผมสิ หนี้ทั้งหมดของคุณจะเท่ากับศูนย์ทันที +++++++++++++++++++ สำหรับใครที่เคยติดตาม บอสตฤณกฤตกับพริ้มเพราในเรื่องเผด็จศึกหัวใจ..บอส และหมออิจิโระกับเพราะพริ้งในเรื่อง หนึ่งหัวใจ ในวันวาน ไปแล้ว ขอฝากคู่ของชินกฤตกับแก้มหอมไว้ในอ้อมอกอ้อมใจอีกคู่นะคะ เรื่องนี้เป็นนิยายรักแนวน่ารักแต่แอบแซ่บไปด้วยฉาก NC ฟิน ๆ อยู่พอสมควร ฝากติดตามไว้อีกหนึ่งเรื่องนะคะ และขอขอบคุณทุกคนที่เคยสนับสนุนเรื่องราวก่อนหน้านี้มาแล้ว ขอบคุณค่ะ +++++++++++++++++++ “อ่ะ งั้นตอนนี้เอาเป็นว่า เรามาคุยเรื่องหนี้สินของเรากันดีกว่า” “คะ?” ฉันนิ่งไปทันที อยู่ ๆ บอสก็พูดเรื่องนี้ขึ้นมาตอนนี้ได้ยังไง “คุณคงไม่ลืมใช่มั้ย ว่าตอนนี้คุณเป็นหนี้ผมอยู่ ยังไม่รวมค่าผ่าตัดและค่าโรงพยาบาลของแม่คุณอีก” “ค่ะ ไม่ลืมหรอก แต่ตอนนี้แก้มยังไม่มีให้หรอก บอสจะทวงแล้วเหรอคะ ให้เวลาแก้มหาหน่อยได้มั้ย บอสจะหักจากเงินเดือนของแก้มก็ได้ หักหมดก็ได้นะคะ” “ถ้าผมหักเงินเดือนคุณหมด คุณจะเอาเงินที่ไหนใช้” “ก็คงต้องขายหมูปิ้งเพิ่มอีก” “ชีวิตนี้คิดจะขายแค่หมูปิ้งอย่างเดียวเลยหรือไง” “แล้วจะให้ทำอะไรล่ะคะ แก้มก็ทำงานหนิ แต่เงินเดือนบอสจะหักหมด มันก็มีแค่ขายหมูปิ้ง ที่จะได้เงิน” “ผมยังไม่ได้พูดแบบนั้นซักคำ” “ก็เรื่องหนี้สิน” “ผมก็แค่ อยากเสนองานใหม่ให้คุณ” “งานเหรอคะ งานอะไรคะบอส” “มาพูดถึงเงินเดือนกันก่อนดีกว่า ผมใจป้ำมากเลยก็ว่าได้ ผมจะให้เดือนละสองหมื่นเลยอ่ะ” “ห้ะ งานอะไร ทำไมเงินเดือนเยอะจัง หรือว่าบอสจะ...” “จะอะไร คุณคิดอะไรอยู่ตอนนี้” “เงินเดือนเยอะ ๆ แบบนี้คงไม่พ้นเรื่องแบบนั้น” “แบบไหน?” ฉันนิ่งไปทันที แต่ที่ได้ฟังข้อเสนอมา มันก็คงไม่พ้นที่ฉันจะต้อง... ตกเป็นของบอสแน่ ๆ “คิดเยอะอีกแล้วสินะ” “ไม่ใช่เหรอคะ” “ไม่ใช่อะไรล่ะ คุณก็พูดมาสิ” “บอสจะซื้อแก้ม” พอฉันพูดจบ บอสถึงกับหัวเราะลั่น “ถึงผมจะเคยซื้อผู้หญิงมาสนองความสุขของตัวเองก็บ่อย แต่ทุกคนที่ผมซื้อพวกเขายินยอม ผมไม่ซื้อคนที่ไม่ยินยอมหรอก” “แล้วยังไงล่ะคะ งานที่บอสจะให้แก้มทำ” “ก็แค่... จ้างมาเป็นแฟน” “นั่นไง มันก็เหมือนกัน” “ฟังรายละเอียดก่อนสิคุณ ก่อนจะโวยอะ” ฉันเงียบไปอีกครั้ง จริงสิ ควรจะฟังข้อเสนอของเขาก่อน “ค่ะ บอสก็ว่ามาสิ” “คุณเห็นใช่มั้ย ว่าทุกวันนี้มีแต่คนคอยตามผม ซึ่งเอาตรง ๆผมก็ไม่ได้ชอบหรอก ผมเบื่อด้วยซ้ำ ผมก็แค่อยากจะบอกกับใครต่อใครว่าผมมีแฟน และแฟนของผมก็คือคุณ” “แค่นี้เองเหรอคะ ทำไมงานง่ายจัง” “หึ มันไม่ได้จบตรงนี้ คุณไม่ได้แค่แสดงต่อหน้าคนอื่นว่าเราเป็นแฟน แต่คุณต้องบอกตัวเองว่าคุณน่ะแฟนผม และผมก็แฟนคุณจริง ๆ คุณต้องมีฟิลในความเป็นแฟนของเราด้วย เรารักกันคุณต้องคิดแบบนี้” “แต่เรายังไม่ได้รักกัน” “ใช่นั่นมันคือวันนี้ แต่คุณรู้ดีผมจีบคุณอยู่ ยังไงผมก็ต้องทำให้คุณรักผมให้ได้สักวันอยู่แล้ว ตอนนี้ผมก็แค่ฝึกหัดให้คุณรักผมอยู่ ก็แค่นั้นเอง” “แต่เรายังไม่ได้รักกัน” “ใช่นั่นมันคือวันนี้ แต่คุณรู้ดีผมจีบคุณอยู่ ยังไงผมก็ต้องทำให้คุณรักผมให้ได้สักวันอยู่แล้ว ตอนนี้ผมก็แค่ฝึกหัดให้คุณรักผมอยู่ ก็แค่นั้นเอง” “ลงทุนจังเลยนะคะ” “มันจะคุ้ม คุณเชื่อสิ ยังไงผมก็คุ้ม” “แล้วแก้มต้องทำยังไงบ้างล่ะคะบอส” “เป็นแฟนกัน เหมือนที่คนอื่นทั่วไปเขาเป็นกัน” “ก็ยังไงล่ะคะ แก้มยังไม่เคยมีแฟน แก้มจะรู้มั้ยล่ะ” “จริงสินะ เรื่องนั้นผมก็ไม่เคยด้วยสิ งั้นก็เอาเป็นว่า ทำตัวเหมือนเป็นแฟนกันนั่นแหละ รักกัน กอดกันหอมกัน จูบ..” “เดี๋ยวๆ เกินไปแล้วค่ะบอส จูบเลยเหรอ” “ไม่ได้เหรอ เราเป็นแฟนกันนะ” “แก้มแค่รับจ้าง” “ก็นั่นแหละ ค่าจ้างตั้งแพงจูบกันได้วันละครั้งก็แล้วกัน นี่ข้อเสนอของผมอีกข้อ” “ปฏิเสธได้มั้ยเนี้ย” ฉันพูดออกมาเบา ๆ “บ่นอะไร” ได้ยินอยู่แล้วแหละ ก็คงจะทำเป็นถามไปอย่างนั้น “เปล่าค่ะ วันละครั้งแค่นั้นนะคะ ห้ามเกิน” “โอเค แต่หอมกับกอดอันนี้คงได้ทั้งวัน” “บอส” “ค่าจ้างแพง ท่องไว้ ๆ” และฉันก็โดนโยกหัวเบา ๆ +++++++++++++++++++