"“จิตใจคนเราเปลี่ยนแปลงตลอดเวลา” ข้อนี้ทรงตระหนักชัด ‘หมอนั่น’ อายุยังน้อย อีกทั้งยังหน้าตาดี ชีวิตยังต้องประสบพบเจออะไรอีกมาก เอื้องอรินอาจเป็นแค่ของแปลกที่สร้างความหวือหวา ให้ชั่วคราว ยิ่งเป็นบุรุษ ยิ่งหวั่นไหวต่อสิ่งยั่วเย้า สิ่งเร้ารอบด้านได้ง่าย ไม่อยากให้เจ้าน้องต้องเจ็บปวดเสียใจ เช่นเดียวกับที่ไม่อยากให้เจ้าน้องลงเอยกับ ‘หมอนั่น’! ปฏิเสธองค์เองไม่ได้ว่าลึกๆ คือความรู้สึกท้าทาย ต้องการเอาชนะเจ้านางน้อย ผู้เคยวางหัวใจไว้ในอุ้งหัตถ์พระองค์เสมอมา แต่ภายหลังกลับทำหน้าเชิด ประกาศปาวๆ ว่าไม่รักอีกแล้ว มอบใจมอบรักให้ผู้อื่นไปแล้ว และไม่ว่าอย่างไรก็จะไม่ยอมแต่งงานเป็นชายาของเจ้าราชบุตรอีกเด็ดขาด เจ้าราชบุตรอุษณะกัดริมพระโอษฐ์จนรู้สึกเจ็บ... ‘…ทรงเป็นผู้เลือก ไม่ใช่หล่อน! ทรงให้เวลาเจ้าเอื้องนานเกินไปเสียด้วยซ้ำ!!’"