บัญทึกการเดินทาง เดลี อักรา จัยปูร์ เลห์ และศรีนาการ์ ก่อนเดินทาง หลายปีก่อนที่ได้มีโอกาสเดินทางไปสัมผัสกับทิเบตดินแดนภายใต้ปีกเงาของเทือกเขาหิมาลัยบนความสูงระดับ 3,658 เมตร และอากาศอันเบาบาง ณ กรุงลาซา ที่ที่ร่องรอยแห่งกงล้อธรรมขับเคลื่อนผ่าน ธงมนตราห้าสียังคงโบกสะบัดพัดพริ้วอยู่กับสายลม ความสวยงามของภูมิประเทศ เสน่ห์แห่งขุนเขาสูง และวิถีชีวิตของคนทิเบตที่หลอมรวมเป็น อันหนึ่งอันเดียวกันกับพุทธศาสนา ดังมนต์ขลังของกงล้อธรรมที่พวกเราไล่หมุนไปในแต่ละที่ ส่งให้บทสวด “โอมมณีปัทเมหุม” ที่กังวานทั่วกรุงลาซาในครั้งนั้น ยังคงก้องกังวานแว่วอยู่กับเราไม่รู้ลืม วันนี้จึงได้วางแผนการเดินทางครั้งใหม่ หมายมุ่งสู่อ้อมกอดแห่งขุนเขาหิมาลัย ตามเสียงบทสวดในสายลม บนความสูงเหนือนํ้าทะเลกันอีกครั้ง เหมือนนักรักสองใจลังเลที่จะเลือกทุ่มเทหัวใจรักให้ใครสักคน ระหว่างเนปาลที่ครองใจคนมาทั้งโลก หรือสาวน้อยหน้าใหม่ที่กำลังเป็นที่สนอกสนใจจากบรรดานักท่องเที่ยวสายลุย อย่างเลห์-ลาดัก แต่ข่าวร้ายจากเนปาล เหตุการณ์แผ่นดินไหวครั้งใหญ่ ทำให้เราตัดใจจากเนปาลและทุ่มเทหัวใจ มุ่งไปยังสาวน้อยที่ชื่อว่าเลห์ ลาดัก ในทันที ซึ่งเลห์ ลาดักที่ว่า ถึงแม้ห่างไกลและการเดินทางไปยังค่อนข้างลำบากอยู่สักหน่อย แต่ด้วยความที่ยังมีความสดใสแบบเด็กใสซื่อบริสุทธิ์ ทำให้เลห์ ลาดัก มีเสน่ห์แบบหาที่ใดมาเทียบได้ยาก จึงเป็นที่หมายปองของนักท่องเที่ยวจำนวนไม่น้อย ว่ากันตามภูมิศาสตร์เลห์ ลาดัก อยู่ทางตอนเหนือของประเทศอินเดีย โดยทางด้านเหนือติดกับเทือกเขาคุนลุน ของประเทศจีน ทางตอนใต้ติดกับเทือกเขาหิมาลัย และทางด้านตะวันตกติดกับเทือกเขาคาราโครัมในปากีสถาน มีพรมแดนอยู่ติดทั้งชายแดนปากีสถานและจีน ภูมิประเทศส่วนใหญ่เป็นเทือกเขาสูง มีความสูงจากระดับนํ้าทะเลอยู่ไม่น้อย หรือเรียกได้ว่าใกล้ชิดท้องฟ้ามากกว่าทะเล ถึงขั้นที่ว่ายามเครืองบินบินผ่านยังเห็นยอดเขาน้อยใหญ่ที่แย่งกันโผล่พ้นยอดเมฆ ออกมาทักทายกันแบบใกล้ชิดเป็นทิวแถว ว่ากันตามประวัติศาสตร์ ในอดีตสมัยที่มีการติดต่อกันค้าขายกันบนเส้นทางการค้าที่เรียกว่า “เส้นทางสายไหม” ตอนนั้นอิทธิพลของทิเบตได้เผยแผ่ตามเส้นทางการค้าเข้ามายังดินแดนแถบนี้ ครั้งนั้นหนิงมา โกน (Nyima-Gon) ผู้สืบเชื้อสายมาจากทิเบต ได้ก่อตั้งราชวงศ์ลาดักห์ขึ้น (ค.ศ.842) และรับอิทธิพลทางด้านการเมือง ศาสนาและศิลปวัฒนธรรมจากทิเบต จนกระทั่งในราวศตวรรษที่ 13 เมื่อมีการรุกรานโดยชาวเปอร์เซีย พร้อมกับการมาถึงของศาสนาอิสลาม มีการรุกรานอยู่นานหลายร้อยปี จนทำให้ศาสนาอิสลามถูกเผยแผ่ในภูมิภาคแถบนี้ นับแต่นั้นมา ลาดักจึงแบ่งออกเป็น 2 ส่วน คือลาดักห์ ตอนบนที่ปกครองโดยกษัตริย์แห่งเลห์และเซย์ (King of Leh and Shey) ที่นับถือศาสนาพุทธนิกายวัชรยาน และลาดักห์ตอนล่าง ปกครองโดยกษัตริย์แห่งบาสโก้ (King of Basgo) ที่นับถือศาสนาอิสลาม จนปีค.ศ.1959 เมื่อจีนรุกเข้าสู่ทิเบต ทำให้ชาวทิเบตจำนวนมากอพยพหนีภัยสงคราม มุ่งสู่ลาดักห์และอินเดีย รวมถึงองค์ดาไลลามะองค์ที่ 14 (องค์ปัจจุบัน) การหลั่งไหลอพยพของชาวทิเบตในครั้งนั้น ทำให้เกิดชุมชนชาวทิเบต ที่มาลงหลักปักฐานอยู่ในลาดักห์เป็นจำนวนมาก จนที่นี่ถูกเรียกขานว่า “ทิเบตน้อย” (Litte Tibet) จากที่ไปที่มาและความพูกพันกับทิเบตของคน ลาดักห์ที่มีมาแต่ยาวนาน จึงไม่น่าแปลกใจที่คนที่ลาดักห์ จะมีนิสัยและหน้าตาละม้ายไปเหมือนคนทิเบต มากกว่าคนอินเดีย ปัจจุบันเลห์ ลาดักห์อยู่ภายใต้การปกครองของรัฐจัมมูและแคชเมียร์ (Jammu & Kashmir) ด้วยว่าเป็นพื้นที่ที่อยู่ติดกับพรมแดนปากีสถาน ซึ่งมีปัญหาความขัดแย้งกับทางรัฐบาลอินเดียมาโดยตลอด และในบางพื้นที่ยังคงมีปัญหาการเมืองระหว่างคนพื้นที่กับทางการอินเดีย จึงมีทหารอินเดียเข้าคุมเข้มตามพื้นที่ต่าง ๆ การเดินทางครั้งนี้จะนำพวกเราไปยังพื้นที่ที่ร้อนสุด ๆ ในกรุงเดลี และบางส่วนของราชสถาน (จัยปูร์) ที่มีอากาศร้อนระดับครึ่งปรอท 48 องศา อาจทำให้หลายคนร้อนจนแทบจะละลาย จากนั้นเรายังต้องเดินทางขึ้นไปทางเหนือของอินเดียที่มีอุณหภูมิแตะเลข 0 ถึง -12 (ในช่วงที่เราไป) ยังมีของแถมพ่วงคือความสูงเหนือระดับนํ้าทะเลถึง 3,524 เมตร และอากาศอันแสนจะเบาบาง