"ช่างบังเอิญเหลือเกินที่ “พชร” ได้เจอกับลูกสาวของฝ่ายตรงข้าม แม่ของเจ้าหล่อนลอบกัดธุรกิจของพ่อเขาไว้เจ็บแสบอย่างไม่น่าให้อภัย ชายหนุ่มจึงจับตัว “อวัสยา” มาและคิดว่าพ่อคงจะเรียกค่าไถ่คืนเท่าความเสียหาย แต่นายเหรียญเหนือชั้นกว่านั้นเพราะเขาออกคำสั่งให้อวัสยามาเป็นสะใภ้ หญิงสาวจะต้องแต่งงานกับน้องชายของเขาที่ไม่มีใครรู้ว่าร่างกายและจิตใจไม่ใช่ผู้ชาย พชรรู้ตัวเองดีว่าตั้งแต่ที่ได้เห็นผู้หญิงคนนี้เต็มตาในคราแรกนั้นเขารู้สึกเช่นไรกับหล่อน ยิ่งเมื่อบิดาสั่งให้บ่าวสาวมีทายาทให้ได้ภายในสามเดือน เขารู้ว่าน้องชายไม่มีวันทำได้และหล่อนอาจจะถูกจับโยนไปให้ผู้ชายหน้าไหนก็ไม่รู้ พชรจึงรับหน้าที่นี้ด้วยความพึงใจอยู่ลึกๆ และมั่นใจว่าอวัสยาเองก็พอใจเช่นกัน พชรก้มลงจูบหน้าผากอวัสยาอย่างแสนรัก “ถ้าคุณพ่อรู้เรื่องของเราแล้ว...เราจะเป็นยังไงคะ...” “กลัวหรือ” ชายหนุ่มเงยหน้าขึ้นถาม “ไม่กลัวเลย...ฉันรู้ว่าคุณรักฉัน”"