พันธิสาต้องทรมานใจเมื่อตื่นขึ้นมาแล้วจำอะไรเกี่ยวกับตัวเองไม่ได้เลย แถมเธอยังมีสามีรูปหล่อปานเทพบุตรคอยดูแลอีกคน ทว่าทำไมในใจของเธอกลับรู้สึกแปลกๆ ต่อเขา จึงพยายามไม่ใกล้ชิดจนกว่าจะจำอะไรได้ แต่ชีคฟาฮัทกลับรุกล้ำเข้ามาในหัวใจของเธอมากขึ้นเรื่อยๆ ฝ่ามืออันร้อนผ่าวของเขาทำให้หัวใจเธอเต้นแรง อ้อมแขนของเขาทำให้เธอรู้สึกวาบหวามในอก และรอยจูบของเขาทำให้เธอซ่านเสียวไปทั้งกาย จนหญิงสาวยอมมอบกายมอบใจให้ชายหนุ่มเชยชมอย่างเต็มใจ แต่พอความทรงจำของเธอกลับคืนมาก็แทบช็อก เมื่อความจริงปรากฏว่า เขาไม่ใช่สามีของเธอ เขาโกหกหลอกลวงเธอ เขาเป็นโจรลักพาตัว และที่สำคัญ...เขาเป็นน้องชายของผู้ชายที่เธอต้องแต่งงานด้วย! “อย่าค่ะ” พันธิสาร้องห้ามเสียงสั่น จับมือหนาออกจากเรียวขาทว่าไม่สำเร็จ “อย่าห้ามผมเลยนะที่รัก ผมรักคุณ ผมอยากได้คุณใจแทบขาดแล้ว” “ดะ...เดี๋ยวค่ะ...เดี๋ยว...ฉัน...” เธอเอ่ยเสียงพร่าหลังจากเขาถอนจูบออกไป เนื้อตัวนั้นสั่นระริกไปหมด “โธ่...ที่รัก เห็นใจผมเถอะนะ” “แต่ว่า...แต่ว่าฉัน...กลัวนี่คะ” “ไม่ต้องกลัว เรื่องแบบนี้มันเป็นเรื่องธรรมดาระหว่างสามีภรรยานะคนดี” เขาปลอบประโลมพลางซุกหน้าที่ลำคอระหงไปด้วย มือไม้ยังคงทำงานเล้าโลมคนบนตักต่อไปไม่หยุด “ฉันรู้ค่ะ แต่ว่าฉันไม่เคย...ไม่ใช่สิ...ฉันจำไม่ได้ว่าเราสองคนมีอะไรกันแล้ว”