ติ๊งต่อง...เสียงกดกริ่งหน้าประตูดังขึ้น “อ้าว กานต์จะมาหาวดี ก็ไม่บอกก่อน วดีจะได้เตรียมอาหารเย็นเอาไว้ให้คุณ” รมย์วดีพูดพลางเดินเข้ามากอดคอของกานต์ แล้วหอมฟอดใหญ่ที่แก้มสากและเต็มไปด้วยไรเคราเขียวของชายหนุ่ม “ผมกินมาแล้วครับวดี...แต่ผมยังไม่ได้กินของหวานเลย และผมก็เลย...” กานต์เริ่มซุกไซ้ไปทั่วซอกคอของรมย์วดี และไต่เรื่อยมาจนถึงเนินอกตูมเต่งของรมย์วดี “อา...มาถึงก็จะกินของหวานเลยนะคะ ไม่เบื่อวดีเลยเหรอคะ” รมย์วดียิ้มด้วยใบหน้าอันสดใสปะปนความเซ็กซี่ที่เธอมีอยู่ ทำให้น้องชายของกานต์แข็งเด่ตึงตังขึ้นมาเพื่อรองรับกับภาพที่เขาได้เห็นรูปร่าง ใบหน้าของสาวที่เขารักอย่างเต็มที่ กานต์ลูบไล้เนินอกสวยเต่งตึงของรมย์วดีด้วยความรักและทะนุถนอมพลางเอื้อมมือไปลูบไล้น้องสาวอวบอูมของรมย์วดีด้วยสัมผัสอันอ่อนโยนพร้อมเอื้อมมือไปปลดกระดุมชุดนอนของรมย์วดีด้วยมืออันสั่นเทาเล็กน้อยจากอารมณ์ปรารถนาของชายหนุ่มอย่างเขา ปากบางหยักได้รูปของชายหนุ่มก้มลงจุมพิตกับปากเล็กและเซ็กซี่ของรมย์วดีอย่างอัตโนมัติตามความใคร่ที่เกิดขึ้นมาจากความรัก กานต์ช้อนร่างบางของรมย์วดีเดินเข้าไปในห้องนอนด้วยความรัก พลางปลดถอดเสื้อผ้าของเขาและรมย์วดีออกจนหมด คงเหลือไว้แต่ความเป็นชายและหญิงที่พร้อมรอรับความสอดคล้องของธรรมชาติเพียงเท่านั้น