ซานฟานซิสโก รัฐแคลิฟอร์เนีย “เด็กพวกนี้ถูกฝึกขั้นพื้นฐานมาอย่างดีทุกคน รับรองว่าไม่ทำให้คุณผิดหวัง” ชาวต่างชาติร่างใหญ่ในชุดสูทสีเทาเข้มยืนหันหลังให้คู่สนทนากล่าวขึ้น “ดีมาก....ให้มันได้อย่างนี้สิ ไม่เสียแรงที่ข้ามน้ำข้ามทวีปมาถึงที่นี่” “ถ้าคุณพร้อมจ่าย ผมก็ยินดีให้บริการเต็มที่ รับรองได้ว่าเด็กของผมจะไม่เหมือนที่คุณเคยมีในสังกัดแน่นอน” “หากเด็กมันอยู่สร้างเงินให้ผมได้สักสิบยี่สิบปี...ที่เสียให้คุณไปก็ถือว่าเล็กน้อย” ลีโอนาร์ท ชายวัยสามสิบต้นๆ นั่งอยู่ตรงชุดโซฟารับแขกแสยะยิ้มด้วยความพึงพอใจ จดปลายปากกาลงบนกระดาษเช็คใส่ตัวเลขจำนวนสิบหลักโดยไม่ลังเล ก่อนจะเก็บปากกาใส่กระเป๋า แล้วส่งเช็คใบนั้นให้กับทนายของคู่ค้าซึ่งนั่งอยู่ฝั่งตรงกันข้าม อีกฝ่ายก็ยิ้มรับด้วยความยินดี พร้อมกับตรวจสอบตามระเบียบ... “เรียบร้อยครับบารอน” ทนายหันไปมองกับชายร่างใหญ่ที่กำลังหมุนตัวเดินกลับมา “ยินดีที่ได้ร่วมธุรกิจกันนะครับ...ลีโอนาร์ท ถ้าคุณต้องการนักสู้เพิ่มก็บอกผมได้เลย คุณไม่ต้องเดินทางมาก็ได้ ผมจะเดินทางไปหาคุณที่เมืองไทยด้วยตัวเอง” บารอนยื่นมือขวาให้ลีโอนาร์ท ทั้งคู่จับมือแสดงความเคารพซึ่งกันและกันในฐานะคู่ค้าที่ดี “ไม่มีปัญหาครับบารอน...แล้วเจอกัน” ลีโอนาร์ทปรายตามองเด็กชายหลากหลายเชื้อชาติในชุดสูทสุภาพยืนเรียงหน้ากระดานกันอยู่ทั้งยี่สิบกว่าคน เขากระหยิ่มยิ้มย่องในใจเป็นอย่างมาก เพราะเหล่านี้คือ ‘สินค้า’ เกรดพรีเมียม ที่จะทำให้เขาเป็นเจ้าแห่งอาณาจักรในโลกมืด โลกที่ไร้ซึ่งกฎเกณฑ์ใดๆ อย่างไรข้อกังขา เด็กชายแต่ละคนอยู่ในช่วงอายุสิบห้าปีถึงสิบแปดปี แต่มีร่างกายกำยำล่ำสันเกินวัยอย่างที่เขาต้องการ และตอนนี้เด็กทั้งหมดก็เป็นของเขาแล้ว ด้วยการแลกกับเงินจำนวนไม้น้อย...แต่มันก็คุ้มค่า