ในทุกยุคสมัยจะพบว่าชีวิตมีธุระเป็นปกติ เพียงแต่มีลักษณะของกิจธุระแตกต่างออกไปในยุคสมัยที่ต่างกัน ถ้าชีวิตไม่เคยว่างเลย ก็จะไม่รู้จักความสงบและความสุขที่แท้จริง แม้ว่าสิ่งที่มุ่งหวังในชีวิตจะไม่ใช่ความสงบจากความว่าง จนต้องมีธุระมากเพื่อให้ได้มาซึ่งสิ่งที่มุ่งหวัง ก็ใช่ว่าจะหยุดการมีธุระได้เมื่อสมหวังแล้ว ชีวิตมีธุระเป็นประจำ หากมีมากก็จะเป็นภาระและเป็นปัญหาก่อให้เกิดเป็นทุกข์ได้ หรือทำให้มัวเมาในธุระที่ไม่ใช่ปลายทางที่แท้ในชีวิต เรื่องมีธุระพอสมควร เป็นหนังสือภาพที่ผู้เขียนเสนอแนวการอยู่ด้วยวิถีที่มีธุระพอสมควร โดยรู้ตัว รู้เท่าทันในสิ่งที่ได้รู้ ที่พอที่จะถือเป็นธุระ และที่ควรปล่อยให้เป็นไปตามเหตุปัจจัย เพื่ออยู่ด้วยความเป็นผู้มีทุกข์น้อย หรือไม่มีทุกข์อีก ถ้าชีวิตปัจจุบันทำให้เวลาเป็นสิ่งที่หายาก ลองอ่านเรื่องนี้นะคะ นั่นไม่ใช่ปัญหาอย่างแท้จริงอีกแล้วค่ะ