“สร้อย และก็แหวน นาทำหายเมื่อคืน หาเท่าไหร่ก็ไม่เจอ” “แค่สร้อยกับแหวนต้องทำให้เป็นเรื่องใหญ่ไม่เข้าท่า..” ปัง!!! มีนาใช้มือทุบโต๊ะอาหารอย่างไม่เกรงใจผู้ที่อายุเยอะกว่าที่นั่งร่วมโต๊ะ เธอจ้องใบหน้าเอกวัจน์ราวกับจะกินเลือดกินเนื้อและเธอพร้อมที่จะฆ่าเขามากเวลานี้ “ฉันไม่มีเวลามาทะเลาะกับนาย!สิ่งบางสิ่งที่มันอาจไม่สำคัญสำหรับนาย มันอาจจะสำคัญกับฉันมากกว่าที่นายคิดก็ได้!!!”หญิงสาวพูดจบก็เดินขึ้นบันไดบ้านไปทันที เธอไม่รอให้อีกฝ่ายพูดอะไรกลับมา “น่าน!! / น่าน!!”ปฐวีและทาเคชิลากเสียงยาวแทบจะพร้อมกันเป็นการล้อเลียนที่ถูกมีนาเล่นชุดใหญ่เข้าให้ “เป็นไงล่ะ! ปากหมาไม่ดูเวลา...ดีนะที่นั่งห่างกับมีนา ไม่งั้นแกปากแตกรอบสองแน่! ดูจากแรงทุบโต๊ะฟันคงหักว่ะ..ฮ่า ๆ” คนเป็นพี่ชายยังคงกวนใจน้องชาย