"เป็นเวลาหลายปี ตั้งแต่เธอได้ขึ้นเป็นนักเทนนิสหญิงอันดับต้นๆ แมคดัฟฟ์เอาแต่วิพากษ์วิจารณ์เสียๆ หายๆ มาตลอด ถ้าเธอชนะ เขาก็จะบอกว่าเธอโชคดีจนเอาชนะได้ไม่ใช่ด้วยฝีมือ แต่ถ้าแพ้ เขาจะเล่าละเอียดยิบถึงเหตุผลในการที่เธอแพ้ และบางครั้งเขาก็ดันสังเกตการณ์ได้ถูกต้องอย่างน่าเจ็บปวดซะด้วยนั่นแหละคือตอนที่เธอเกลียดคอลัมน์ของเขาจับใจที่สุด เขาไม่เคยมีคำพูดปรานีให้เธอเลยแม้แต่คำเดียวทั้งในเรื่องส่วนตัวและในฐานะนักกีฬา แต่ตอนนี้เขามายืนอยู่ตรงหน้า... เขาดูสูงกว่าที่เห็นจากไกลๆ เส้นทางของทั้งสองมักจะเจอะเจอกันตามสนามกีฬาที่โน่นที่นี่ หรือไม่ก็ตามงานสังคมและงานการกุศล บางครั้งเขาถึงขนาดโบกมือให้จากไกลๆ ทำท่ากระดิกนิ้วเรียกแบบเต๊ะจุ๊ยอวดดีน่าทุเรศที่ทำให้ฟรีญ่าต้องโมโหเดือดทุกครั้ง "