พิมพ์ประไพรนางแบบสาวคนสวยผู้ดีตกยาก ผู้ซึ่งไม่เคยต้องมือชายใดมาก่อน กลับต้องมีอันต้องเสียพรหมจรรย์ให้ผู้ชายเอาแต่ใจอย่างทยุต (ทะ-ยุด) เดชณรงค์ คาเมอร์ ชายหนุ่มวัยสามสิบสาม นักธุรกิจหมื่นล้านเจ้าของบริษัทยักษ์ใหญ่อย่าง พี เอ เอ็นกรุ๊ป เพราะยาปลุกเซ็กส์ทำให้เธอต้องถูกพรากพรหรมจรรย์ครั้งแรก... “ใจเย็นๆ พิมพ์ประไพร” เขารีบจับมือที่คอยยุบยับตามตัวไว้ ร่างระหงกลับไม่ยอม เธอรีบเบียดตัวเข้าหาเขา แล้วรีบเอาปากกับจมูกถูไถแก้มสากๆ ไปมา “จูบไม่เป็นยังอวดเก่งอีกแม่ตัวดี” ทยุตดันใบหน้าแดงก่ำออกห่าง ปัดผมที่ละใบหน้าสวยไปด้านหลัง ก่อนจะก้มลงไปบดขยี้กลีบปากอวบอิ่มแรงๆ อย่างอดใจไม่อยู่ แทนที่หญิงสาวจะเบี่ยงตัวหลบเหมือนตอนบ่ายที่เจอกัน เธอกลับจูบตอบเขาอย่างเงอะงะ พร้อมกับเสนอตัวเองบดเบียดกับร่างกำยำ “ช่วยด้วย ฉันร้อน ร้อนไปทั้งตัวแล้ว” พิมพ์ประไพรร้องเสียงครางกระเส่า ดวงตาคู่งามหลับพริ้ม แต่ใบหน้างามแหงนรอรับจูบเขาอย่างไม่เกี่ยงงอน ทยุตแสยะยิ้มเมื่อภาพความหยิ่งผยองในตอนบ่ายลอยเข้ามาในหัวเขา “เธอเสนอ ฉันก็เลยต้องสนองนะพิมพ์ประไพร” เขาจับปลายคางเธอตรึงอยู่กับที่ ร่างระหงแลบลิ้นเลียริมฝีปากตัวเองอย่ายั่วเย้า ยิ่งทำให้เขามีอารมณ์อยากมากกว่าเดิม “อืม...ได้” หญิงสาวรีบรับคำ ก่อนจะรีบถอดเสื้อของตัวเองออกเหลือแต่บราเซียร์ครึ่งเต้าสีดำตัดกับผิวขาวอมชมพู ทยุตถึงกับมองตาค้างเพราะขนาดที่เขาคาดไว้ล่วงหน้ายังเล็กกว่าของจริงมาก ใจอยากจะเอาหน้าไปคลุกเคล้ากับร่องอกขาว แต่ต้องอดใจไว้ เพราะเขาอยากจัดการกับเธอแบบนอนสต๊อปกันไปเลย