...ในวันที่ฝนตกกับหัวใจที่หม่นมองไร้ซึ่งความรู้สึกใด ๆ ทำให้เทมส์ นทีธัชช์คิดจะถอดใจกับการแข่งขันกีตาร์คลาสสิกที่จะเริ่มขึ้นเร็วนี้ ๆ ไปแล้ว แต่ความคิดนั้นกลับหายไปอย่างเหลือเชื่อ เมื่อเขาได้พบกับ ซัน ภูตะวัน ที่ได้ยื่นร่มมาบังฝนให้พร้อมกับถ้อยคำที่เป็นดั่งแสงสว่างในยามที่ฝนตกโปรยปราย... “ไม่เป็นไรนะถ้าจะไม่รักตัวเองอะ แต่ช่วยรักษากีตาร์ดี ๆ หน่อยได้ไหมเล่า” แววตาที่เต็มไปด้วยความเป็นห่วงและคำพูดไม่กี่ประโยคในวันนั้น ทำให้เทมส์ตามหาซันจนเจอ และได้มาพบกับซันอีกครั้งในฐานะอาจารย์สอนพิเศษในวิทยาลัยของซัน!