เจ้าชายคามินลักพาตัวปิยะธิดาจากโรงพยาบาลเข้าสู่กลางทะเลทรายอันร้อนระอุเต็มไปด้วยอันตราย...แต่หญิงสาวพยายามหนี เมื่อรู้ว่าความฝันคงไม่มีวันเป็นความจริง เจ้าชายจะยอมปล่อยให้หล่อนหลุดมือไปโดยง่ายดายกระนั้นหรือ...ไม่มีทาง... ผ้ากันเปื้อนของแผนกซักรีดถูกดึงทิ้งอย่างไม่ใส่พระทัย กระดุมเสื้อสีขาวถูกปลดโดยที่หล่อนไม่มีทางจะขัดขวาง กระโปรงตัวหลวมโพรกหลุดออกไปเป็นสิ่งสุดท้าย ขณะที่ริมฝีปากอิ่มถูกจูบจนช้ำ...หายใจหายคอไม่ทัน “เจ้าชาย...อย่าทำแบบนี้เพคะ” เสียงของหล่อนขาดหาย คำห้ามปรามไม่มีผล เมื่อคนฟังไม่ใส่พระทัยแล้ว...