รมย์นลิน...ต้องพากายที่บอบช้ำ ใจแหลกสลายจากการกระทำของคนที่รัก...ความเจ็บปวดที่ได้รับเป็นบทเรียนราคาแพงและคนที่สร้างขึ้นจะต้องได้รับการเอาคืนอย่างสาสม! นลิน...นักร้องสาวที่แรกเห็นหน้าก็เรียกเสือร้ายให้อยากครอบครองแต่เธอไม่ใช่หมูในอวยให้เคี้ยวเล่นได้ง่ายๆ เขี้ยวเล็บน่ะมันมีเยอะ “ไม่เจ็บแล้วงั้นพี่ไปต่อนะที่รัก”ไม่เพียงแค่พูดปากร้อนผ่าวงับเม็ดบัวนุ่มและกลืนกินจนเต็มปากปลายลิ้นไล้เลียดุนดันปลายยอดถันนุ่มหวานในอุ้งปากอย่างหลงใหลมือใหญ่ฟอนเฟ้นจนปลายยอดทับทิมบวมเป่งตามติดมือใหญ่ สะโพกสอบก็ขยับเคลื่อนออกก่อนจะผลักดันแก่นกายใหญ่เข้าไปจนสุดทางสวาท