เพาะกายต้องเคลื่อนไหว เพาะใจต้องสงบ คือความสุขชั่วกาลนาน ในท่ามกลางวันเวลาที่วิทยาศาสตร์เทคโนโลยีและการแพทย์ พัฒนาก้าวหน้าไปอย่างไม่หยุดยั้งนั้น โรคและภัยต่างๆ ที่บังเกิดแก่มวลมนุษย์ก็ได้พัฒนาก้าวหน้าตามไปด้วยเช่นกัน ทำให้โรคภัยจำนวนมากที่มนุษย์ไม่เคยรู้จัก คุกคามและเอาชีวิตของมวลมนุษย์ไปแต่ละปีเป็นจำนวนมาก และสร้างความหวาดหวั่นพรั่นพรึงมากขึ้นทุกที โดยเฉพาะโรคภัยชนิดหนึ่งซึ่งร้ายแรงและไม่มีใครรู้จัก จนกระทั่งไม่รู้ว่าจะตั้งชื่อขนานนามโรคนี้ว่าอย่างไร คือโรคที่เกิดขึ้นในระหว่างผู้ป่วยเข้ารับการรักษาตัวในโรงพยาบาล หรือที่ได้ยินกันทั่วไปว่า “โรคติดเชื้อ” เพราะไม่รู้ว่าเป็นเชื้ออะไร เนื่องจากเชื้อโรคชนิดนี้ได้พัฒนาตนเอง เปลี่ยนแปลงตัวเองอยู่ทุกขณะ บางจังหวะก็มีลักษณะเป็นภัยร้ายแรง สามารถคร่าชีวิตได้เพียงชั่วไม่กี่นาที แม้ ณ วันนี้โรคชนิดนี้ก็ยังคงเรียกขานว่า Hospital Disease ซึ่งแปลว่าโรคโรงพยาบาล ดังนั้นจึงเป็นที่น่ากลัวเพียงใด ว่าเมื่อผู้ป่วยเข้ารับการรักษาตัวในโรงพยาบาลกลับต้องเผชิญหน้ากับโรคร้ายนี้เพิ่มขึ้น และชีวิตมีความเสี่ยงมากขึ้น ดังนั้นจึงมีผู้คนจำนวนมากแสวงหาวิถีทางอันเป็นไปโดยธรรมชาติหรือแบบแผนโบราณในการบรรเทารักษาโรคพยาธิแห่งตนมากขึ้นทุกที มาหวนรำลึกถึงสมัยหนึ่งที่ผู้เขียนป่วยด้วยโรคตับ มีอาการมาก ถึงขนาดกล่าวได้ว่าได้เดินทางเยือนแดนมัจจุราชแล้ว แต่ฟื้นกลับคืนมาได้ เหตุทั้งนั้นก็เพราะหมอผู้รักษาไม่ยอมรับรักษาแล้ว จึงไม่ได้นอนพักรักษาในโรงพยาบาล ไม่ได้กินยาหรือฉีดยาใดๆ ทั้งสิ้น คงมานอนรอความตายอยู่กับบ้าน ในวันเวลาวิกฤตที่นอนก็ก็ไม่ได้ ยืน เดินก็ไม่ได้ หายใจก็ไม่ค่อยออก นอนก็ไม่หลับ ปัสสาวะทุกครึ่งชั่วโมง มีความร้อนในตัวจนแทบจะเผาไหม้ไปทั้งตัวนั้น ย่อมทำให้รู้ตัวดีว่าชีวิตกำลังจะสิ้นแล้ว หมดหนทางเข้าแล้วก็ได้แต่ตั้งจิตว่าจะขอตั้งตนอยู่ในสมาธิ หากจะตายก็ขอให้ตายอยู่ในอำนาจสมาธินั้น จากนั้นก็ปฎิบัติอานาปานสติ น้อมนำเอาชีวิตจิตใจเข้าไปอยู่ในอานาปานสติวิหาร ปรากฏว่าอำนาจแห่งสมาธิ ณ กองลมดังกล่าวแห่งกายานุปัสสนาสติปัฎฐานขั้นที่ 3 ของอานาปานสติ สามารถข่มความอักเสบทั้งปวงจากการเป็นโรคตับครั้งนั้นได้ จากวันนั้นก็ได้เจริญอานาปานสติและทำให้มากขึ้นโดยลำดับ ในที่สุดก็ได้รับผลมากดังที่พระตถาคตเจ้าทรงตรัสรับรองไว้และทำให้หายจากโรคตับโดยไมได้กินยา ไม่ได้ฉีดยา หรือทานยาบำรุงใดๆ เลยแม้แต่อย่างเดียว ด้วยเหตุนี้จึงเป็นที่หวังว่าหนังสือ “อายุวัฒนะ” เล่มนี้จักอำนวยประโยชน์ให้แก่ท่านทั้งหลาย และขอท่านทั้งหลายจงได้ร่วมกันอนุโมทนาแก่บรรดาท่านผู้มีจิตศรัทธาบริจาคเงินช่วยกันพิมพ์หนังสือเล่มนี้เพื่อประโยชน์ เพื่อความสุข และเพื่อความมีอายุวัฒนะของเพื่อนมนุษย์โดยถ้วนกันเทอญ