สุนัขถือเป็นสัตว์เลี้ยงที่ใกล้ชิดกับคนมากที่สุด ตั้งแต่สมัยดึกดำบรรพ์ที่ผ่านมา และถือเป็นสัตว์ที่ซื่อสัตย์ที่สุดในบรรดาสัตว์ทั้งหลายมนุษย์กับสุนัขจึงกลายเป็นของคู่กันมาช้านานและความสัมพันธ์จะยังคงอยู่คู่กันตราบนานเท่านาน ในการเลี้ยงสุนัขในช่วงแรกเมื่อยังเล็กเปรียบเสมือนการเลี้ยงเด็กอ่อนยังไงยังงั้น คุณจำเป็นต้องใช้ความอดทนอย่างมากถึงมากที่สุดที่เดียวเชียว เป็นการวัดความอดทน ความอดกลั้น การให้อภัย ฯลฯ กว่าจะผ่านช่วงนั้นมาได้เรียกว่าถือเป็นช่วงของการทดสอบจิตใจได้เป็นอย่างดี... โดยเฉพาะกับใครบางคน หรือหลายๆคน ( รวมถึงตัวผู้เขียนด้วย ) ที่รักในสีเขียวของต้นไม้และชอบปลูกต้นไม้ไว้ที่บ้าน ตื่นขึ้นมารดน้ำต้นไม้ ชื่นชมกับความสวยงามของมัน คุณจะต้องเตรียมตัว เตรียมใจ เตรียมรับและต่อสู้กับสภาวะความความสูญเสีย ความเสียหาย จากการทำร้ายความรู้สึกของคุณจากเจ้าสุนัขที่คุณนำมาเลี้ยง โดยที่มันเองก็ไม่รู้ตัว และไม่ได้ตั้งใจที่จะทำร้ายจิตใจอันแสนบอบบางของเจ้านายมันแต่อย่างใด..ดังนั้นถ้าคุณเป็นคนที่ชอบปลูกต้นไม้ ชอบจัดสวน การที่คุณจะตัดสินใจนำเจ้า ” สุนัขตัวโปรด ” มาเลี้ยงผมขอให้คุณ “ ตีลังกาคิด ” ซัก108 ตลบ ถ้าคิดแล้วใจคุณบอกว่ายังต้องการเลี้ยงสุนัขอยู่ จึงค่อยนำสมาชิกใหม่เข้าบ้านครับ เพราะไม่เช่นนั้น สุนัขตัวโปรดของคุณมันอาจจะกลายเป็น” สุนัขตัวเปรต ”..ทันที