"ฟานรีไม่คิดว่าจะได้พบกับเขาอีก...ผู้ชายที่ขึ้นชื่อว่าเป็นสามีตามกฎหมาย หลังจากจดทะเบียนสมรสกันหล่อนก็หายหน้าไปจากเขาทันที ขณะที่คัมภีร์เองก็แปลกใจไม่น้อยที่พบหล่อนโดยบังเอิญเช่นนี้ เป็นเวลาถึงสามปีแล้วที่ไม่ได้เจอหน้าทว่าหล่อนสวยบาดตาขึ้นเป็นกอง และการพบกันครั้งนี้เขาคงไม่ยอมให้หล่อนบินหนีไปไหนอีกนอกจากจะทวงสิทธิ์ความเป็นเจ้าของที่เขาพึงมีซึ่งหล่อนเองก็รู้ดี จึงไม่กล้าปัดป้องเมื่อมือหนาอุ่นร้อนนั้นสำรวจไปทั่วนวลเนื้อนิ่ม “ไปห้องฉันไหม...” “คุยกันที่นี่ก็ได้ค่ะ” “ตอนนี้น่ะ ไม่อยากคุยแล้วนะ” คำพูดของเขามีความหมายมากมาย โดยเฉพาะดวงตาที่หลุบลงมองริมฝีปากสีเรื่ออยู่ตลอดเวลา"