“นางครับ พี่รักนางคนเดียวนะครับ นางคือลมหายใจของพี่” เหอะ! คำบอกรักจากเขาก็ไม่ต่างไปจากอาหารเม็ด เลี้ยงให้เชื่อง ฝึกให้ซื่อสัตย์ กระตุกเชือกเวลาจะออกคำสั่ง และลูบหัวเบา ๆ เป็นรางวัลสำหรับ ‘หมาหน้าโง่ตัวหนึ่ง’ นาวาวรรณยอมรับว่าเธอน่ะโง่จริง โง่ที่เชื่อผู้ชายคนนี้ โง่ที่ยอมให้อภัยเขา แต่นั่นก็เพราะว่าเขาคือรักแรก คือผู้ชายคนแรก แต่ใครกันจะยอมอยู่กับผู้ชายเฮงซวยไปชั่วชีวิต ที่แน่ ๆ ใครคนนั้นไม่ใช่นาวาวรรณคนนี้!