อีธาน มาเฟียหนุ่ม อายุ 32 ปี เลว อันตราย ร้ายกาจ และไร้ความรู้สึก ทุกอย่างที่พูดมาทั้งหมดคือตัวเขา "ใบข้าว อย่าดื้อกับฉัน" ใบข้าว อายุ 19 ปี เด็กผู้หญิงตัวเล็ก เอาแต่ใจ ไม่เคยยอมใครต้องตกมาเป็นคู่หมั้นของมาเฟียหนุ่มโดยที่เธอเองก็ไม่ได้ต้องการ "ข้าวไม่ได้ดื้อ ข้าวไม่ได้อยากหมั้น" "ทำไมยังไม่นอน" ใบข้าวสะดุ้งเล็กน้อยในตอนที่ได้ยินเสียงใครอีกคนจากด้านหลัง "ทำไมรีบกลับล่ะคะ" "แล้วหมาตัวไหนโทรตาม" อีธานพูดอย่างไม่ใส่ใจเดินเลี่ยงไปหยิบผ้าขนหนูในขณะที่คนตัวเล็กได้แต่ยู่ปากตาม "ข้าวแค่โทรไปถาม ที่จริงคุณไม่จำเป็นต้องกลับก็ได้" "ถ้าฉันไม่กลับคิดว่าเธอจะได้นอนหรือไง" อีธานพูดขึ้นก่อนที่เขาจะเดินเข้าห้องน้ำ ใบข้าวได้แต่มองตามอย่างไม่เข้าใจ บางครั้งก็ใจร้ายจนน่ากลัวแต่บางครั้งกลับใจดีจนใจเต้น กึก "คิดบ้าอะไรอยู่เนี่ยใบข้าว!" คนตัวเล็กพูดขึ้นพลิกตัวนอนหงายมองเพดานห้องนิ่ง ไม่นานคนในห้องน้ำก็เดินออกมา "ไม่กี่วันป๊าก็กลับมาแล้ว คุณคงไม่คิดจะบอกป๊าเรื่องนั้นใช่ไหมคะ ถึงเราจะ...มะ มีอะไรกันแล้วแต่มันไม่ได้เกิดจากความรัก" อีธานเดินกลับมาหย่อนตัวลงนั่งบนเตียง ฟังร่างบางที่กำลังพูดจาไร้สาระ "กลัวอะไร" "ข้าวไม่ได้กลัวค่ะ แค่ไม่อยากให้งานหมั้นเร็วขึ้นกว่าเดิม" "..." ทั้งห้องตกอยู่ในความเงียบ "...ต่อไปนี้ย้ายมาอยู่กับฉัน" คนตัวเล็กเบิกตากว้างอย่างตกใจเมื่ออยู่ๆเขาก็พูดออกมาแบบนั้น "คะ!?" "มาอยู่กับฉัน"