องค์สุลต่านทรงพระดำเนินกลับไปกลับมาบนพรมเปอร์เซียหนานุ่ม กริ้วโกรธเดือดดาลก่อนจะทรงหันขวับมาจ้องเหล่าเสนาบดีที่พากันนั่งเกร็งเงียบกริบรอบโต๊ะโบราณขัดมันปลาบขนาดใหญ่ สายพระเนตรคมกริบดุดัน พระสุรเสียงเกรี้ยวกราดแผดลั่น “เวลาเหลือน้อยเต็มทีแล้ว และขอบอกไว้ตรงนี้เลยนะว่า ต่อให้ฟ้าถล่มฉันก็ไม่ยอมแต่งงานกับแม่นั่นเด็ดขาด!” “ตะ...ใต้ฝ่าพระบาทพระเจ้าข้า” หนึ่งในที่ปรึกษาด้านกฎหมายยืนขึ้น มือสั่นระริก “พวกเกล้ากระหม่อมได้ตรวจสอบข้อกฎหมายทั้งหมดอย่างถ้วนถี่แล้ว ไม่มีทางใดที่จะทรงหลีกเลี่ยงการอภิเษกครั้งนี้ได้เลยพระเจ้าข้า” และเมื่อหมดหนทางเลิกสัญญา ยกเว้นเจ้าหญิงคนนั้นจะเป็นฝ่ายบอกเลิกสัญญาเอง สุลต่านหนุ่มจึงต้องปลอมตัวเป็นบอดี้การ์ดขอไป “ศึกษา” ว่าที่เจ้าสาวแบบใกล้ชิด ทำความรู้จักกับเธอ และระหว่างนั้นก็ใส่ไฟตัวเองยับ หวังให้สาวเจ้าแขยงจนบอกเลิก แต่ท้ายสุด และสุดท้ายเมื่อเจ้าสาวขอเลิกจริงๆ คราวนี้เขากลับอ้างสารพัดเพื่อให้เธอเป็นสุลตาน่าของเขาต่อไป หลังจากได้ประจักษ์แล้วว่า เนื้อแท้ของเจ้าหญิงคนนี้งามทั้งใบหน้าและจิตใจเพียงใด