เขาทิ้งโอเวอร์โค้ทกับกระเป๋าเอกสารลงบนเก้าอี้ในห้องโถง แล้วเดินเข้าไปในบริเวณห้องนั่งเล่นกว้างใหญ่ของเพนท์เฮาส์ทันสมัยของเขา เซ็ธเดินได้แค่สองก้าวก็ชะงักกึกกับภาพตรงหน้า บั้นท้ายงามงอนในกางเกงยีนส์เอาต่ำกำลังยักย้ายยั่วยวนไปมา น่องเรียวยาวได้รูปไปจนถึงรองเท้าส้นตันสีดำ ท้องไส้เขาขมวดแน่น เซ็ธคิดแว่บหนึ่งว่ารองเท้ารัดส้นของเธอเหมาะสมกับอากาศอบอุ่นของเดือนกรกฎาคมของนิวยอร์กซิตี้ แต่ส้นตันของรองเท้าดูเป็นงานเป็นการมาก แต่นอกเหนือจากนี้แล้วไม่มีอะไรดูเป็นงานเป็นการในตัวเธอเลยเท่าที่เขาเห็น เธอกำลังโก้งโค้งทำท่าเหมือนกำลังคลำ...หรือว่าปัดฝุ่น...ด้านใต้ของโต๊ะใกล้เตาผิง รอยยิ้มผุดขึ้นบนริมฝีปากเขาก่อนที่เขาจะรีบห้ามมันไว้ เซ็ธกระแอมเบาๆ “เจออะไรน่าสนใจตรงนั้นแล้วยัง” เขาถาม