"ราชิด สบถง่วนเมื่อหญิงสาวเป็นลมสงบนิ่งไป เขาต้องดึงร่างบางมาอิงไว้กับอก ขณะใช้มีดตัดสายเข็มขัดพาตัวออกมา สุดแต่โชคชะตาก็แล้วกันว่าเขาจะทำให้หล่อนเจ็บมากกว่าเก่ารึเปล่ากับการลากร่างไร้สติออกมาทางหน้าต่างรถ แล้วจับพาดขึ้นอานม้า กลิ่นน้ำมันฟุ้งตลบไปทั่ว ไอร้อนกระ--จัดกระจายอยู่รอบด้าน ไม่มีเวลาจะมานุ่มนวลกันอีกแล้ว ชายหนุ่มรัดร่างหมดสติไว้ชิดตัวด้วยแขนข้างหนึ่ง กระตุ้นม้าให้วิ่งออกไปสุดกำลัง แต่ถึงกระนั้น เมื่อรถระเบิด เขาก็ยังอยู่ใกล้จนรู้สึกได้ถึงเปลวร้อนที่ทำให้ไอระอุของทะเลทรายเย็นไปชั่วขณะ ********* เวลาผ่านไปพร้อมความเจ็บและความเบลอ เทรซี่ได้ยินหลายเสียงที่ไม่อาจเข้าใจความหมาย ทว่าเสียงเดียวที่ให้ความรู้สึกปลอดภัย คือเสียงหัวใจมนุษย์ที่เต้นอยู่ใต้ผ้ากรำฝุ่นที่หล่อนซบหน้าแนบอยู่ และเสียงปลอบอ่อนเบา ใครบางคนกำลังกอดหล่อนไว้ และจะไม่ปล่อยหล่อนไป... เสี้ยวส่วนสมองที่ยังทำงานอยู่บอกแต่ว่า ตราบเท่าที่เขายังกอดหล่อนไว้ หล่อนจะปลอดภัย... "