“ไรร่า…ผู้หญิงคิดถึงผู้หญิงได้ไหม” ยูเรนัส ถามไรร่า เธอมองหน้าสาวใช้คนสนิท ไรร่ายิ้มเธอหันไปมองหน้าโอมุสต์ผู้เป็นสามี “ได้สิคะ คนเราสามารถคิดถึงใครก็ได้ รักใครก็ได้ ยูเรนัสถามทำไมเหรอ” “อืม แบบว่าคิดถึงมาก ทั้ง ๆ ที่เพิ่งเคยพบกันครั้งแรกนะ” “ยูเรนัสคงเหงา ที่นี่ห่างจากบ้านคน ไม่มีเพื่อน เอาอย่างนี้ เราไปหาอะไรอร่อย ๆ กินกันดีกว่า เราไม่ได้ออกไปไหนเลย ตั้งแต่มาอยู่ที่นี่ มีพี่โอมุสต์ คนเดียวได้ออกไปซื้อของ ไม่รู้ไปติดสาวดอยหรือเปล่า ไปไหนไม่เคยชวนไรร่า” โอมุสต์หัวเราะ หึ หึ เขาหรือจะมีใครได้... ไรร่ารู้ดี เธอหยอกเขาเล่น ยูเรนัสพยักหน้ารับ คำตอบไม่ตรงกับคำถามสักเท่าไหร่ เพราะว่าไรร่ามีสามีแล้ว เธอก็คิดถึงแต่สามีของเธอ จะรับรู้อะไรกับความรู้สึกของเธอเล่า “มันไม่ใช่ความรักใช่ไหมไรร่า” ไรร่าย่นคิ้วมองหน้าเจ้าหญิงของเธอ “ไรร่ามีสามีแล้ว ไรร่าก็รักสามี ไม่คิดถึงคนอื่นอีก ก็อาจเป็นไปได้นะคะ เรารักใครก็ได้ไม่ว่าเพศเดียวกันหรือเพศตรงข้าม เราก็มักจะคิดถึงและอยากพบหน้าเขา”