"ไม่ขอให้ได้อยู่ร่วมกันทุกชาติ ไม่ขอความเป็นนิรันดร์ ขอเพียงชาตินี้ได้อยู่กับนางจนเส้นผมขาวโพลน... เมื่อวันเวลาที่เวียนผ่านมิอาจช่วยให้ร่างกายและจิตใจแข็งแรงขึ้น มีแต่จะบั่นทอนลมหายใจของนางให้สั้นลง ความรักเพียงสร้างเกราะที่แข็งแกร่งปกป้องหัวใจ แต่มิอาจห้ามไม่ให้ร่างกายดับสูญ เจินสือเหนียงช่วยเหลือผู้คนมามากมาย นางช่วยชีวิตทุกผู้คนได้ แต่มิอาจช่วยเหลือตนเองให้รอดพ้นจากเงื้อมมือของพญามัจจุราช โชคชะตาที่โหดร้ายของนางเช่นนี้ไม่มีผู้ใดล่วงรู้แล้วไม่เสียใจ นำความเสียใจทั้งหมดทั้งมวลของคนบนโลกนี้รวมกันคงยังไม่อาจเทียบได้กับความเสียใจของเขา เสิ่นจงชิ่งจะสามารถอยู่ต่อไปได้อย่างไร หากไม่มีนางแล้ว ต่อให้เป็นทหารทั้งกองทัพหรือการรวมแคว้นที่เขาเฝ้าใฝ่ฝันถึงมาตลอด ก็ไม่อาจทำให้เขาอยากมีลมหายใจอยู่ต่อไป เขามิอาจหายใจโดยไร้ ‘หัวใจของเขา’ ได้จริงๆ "