#แค่คำว่าเพื่อน ระหว่างเพื่อนซื่อบื้อ และ เพื่อนที่คิดไม่ซื่อ# One night stand. หรือ Friend with benefits. ++++++++++++++++++++ “เรา..อึก.. มาลองมีอะไรกันดูมั้ย” ร่างกายที่ยังโอนเอียง เอ่ยเสียงเรียบไปทางผู้ชายตรงหน้า แววตาเธอมีแต่ความมุ่งมั่น “หนูแดง!” เสียงเรียกที่เอ่ยออกไปด้วยความตกตะลึง “ฉันแค่อยากรับรู้ความรู้สึกแบบนั้น ถ้าคนแรกของฉันมันเป็นแก ฉันจะได้ไม่คิดอะไรมาก” มือไม้อ่อนที่ชี้ไปทางเพื่อนสนิทแทบจะไม่ตรง เพราะความมึนเมา “หนูแดง บอกไปแล้วนะว่าเสียไปแล้วมันจะเอากลับมาไม่ได้” น้ำเสียงหนักแน่นรวมถึงสีหน้าเคร่งขรึมจริงจังบอกกับเธอ “แกไม่อยากภูมิใจเหรอ ก็ไหนบอกว่าได้แล้วจะภูมิใจ” คนเมายังคงวอแว แต่ถ้าจะถามเขาไปแบบนั้น ในใจของเขาคงอยากจะตอบว่ามันโคตรจะภูมิใจเลยถ้าเป็นแบบนั้นได้จริงๆ “แต่เราเป็นเพื่อนกัน” เขาแค่อยากจะย้ำ กลัวว่าคนเมาไม่นึกถึงเรื่องนี้ “Friend with benefits. เพื่อนกัน มีอะไรกันได้ถมเถไป” ข้ออ้างอีกข้อที่เธอยกขึ้นมาบอกเขา “หนูแดง มันไม่ใช่เรื่องล้อเล่นนะ” ถึงตัวเขาจะอยากมีอะไรกับเธอมากแค่ไหน แต่ตอนนี้เธอน่ะเมา เขาจะฉวยโอกาสกับคนเมามันคงไม่ดี “ปลื้ม” เธอออดอ้อน น้ำเสียงหวานฉ่ำยั่วยวนถึงขีดสุด คนฟังก็แทบจะอกแตกตายให้ได้จนแทบจะตีอกชกตัวเองเพื่อระงับอารมณ์ที่เริ่มพุ่งอยู่ข้างใน “แกต้องตั้งสติ ตอนนี้แกแค่เมา หนูแดง” เขาหักห้ามใจด้วยความลำบากยากเย็น ถึงจะรู้ตัวเองว่ารักเธอมากแค่ไหน แต่ก็ไม่อาจจะทำอะไรแบบนั้นไปได้ตอนเธอไม่มีสติ “คนอื่นแกยังไปมีอะไรด้วยได้เลย ทำไมถึงไม่อยากมีอะไรกับฉัน” เธอตวาดเสียงเกรี้ยวกราด “ใช่สิ หนูแดงมันไม่ได้สวยเซ็กซี่เท่ากับคนที่แกเคยควงหนิ เข้าใจแล้วล่ะ” เธอเอ่ยถ้อยคำเสียดสีพร้อมกับประชดประชัน “มันไม่ใช่แบบนั้น อย่าคิดแบบนั้นได้มั้ย” น้ำเสียงอ่อนโยนคอยกล่อมบอกเธอ “ช่างเถอะ อย่าพูดให้รู้สึกแย่ไปมากกว่านี้เลย ถ้าแกไม่ทำ ฉันไปลองกับคนอื่นก็ได้” เสียงประชดประชันดังขึ้นมาอีกครั้ง “จะไปลองกับใคร” เขาถามกลับด้วยน้ำเสียงดุดัน ถ้าหากเป็นแบบนั้นขึ้นมาจริงๆ เขาได้อกแตกตายของจริงเป็นแน่ “ก็คงจะเป็น.. ไอ้พี่แทน มันอยากได้หนูแดงมากมายจะตายไป” ใบหน้าที่ดูเริงร่าเล่นหูเล่นตาส่งให้กับเขา “คิดอะไรอยู่ ก็เห็นว่าวันนี้มันไปมีอะไรกับคนอื่นนะ” “One night stand. ที่แกก็ทำออกจะบ่อยไป ก็ดีแล้วล่ะ เราคงเป็นเพื่อนกันด้วย แกถึงไม่อยากจะทำมัน” “หยุดคิดที่จะไปมีอะไรกับคนอื่นนะหนูแดง” “ทำไม หนูแดงก็แค่อยากรู้ว่ามันรู้สึกกันยังไงแค่นั้น ทำไมจะทำไม่ได้ นี่มันร่างกายของหนูแดงนะปลื้ม หนูแดงไม่อยากจะรักษามันไว้อีกแล้ว” เธอเอ่ยจริงจังด้วยความคับแค้นในใจ “หนูแดง!” เสียงตวาดดังขึ้นอีกครั้ง เมื่อเธอไม่ยอมที่จะหยุดคิดถึงเรื่องนี้ “ช่างเถอะๆ อย่ามาทะเลาะกันด้วยเรื่องนี้เลย สภาพแบบนี้มันก็คงจะไม่มีใครอยากได้หรอก หนูแดงเข้าใจแล้ว” น้ำเสียงน้อยใจเอ่ยออกไปอย่างแผ่วเบา “จะ..จะทำอะไร” เธอแหงนหน้าขึ้น เมื่อเพื่อนสนิทของเธอยืนอยู่ตรงหน้า ก่อนที่เขาจะก้มต่ำลงให้ใบหน้าเขาและเธออยู่ตรงกัน “อยากลองไม่ใช่เหรอ เอาสิมาลองกัน” “ปลื้ม” มือเล็กดันอกแกร่งเขาไว้ หลังจากที่เขาค่อยๆ ดันร่างเล็กของเธอให้นอนราบลงกับเตียง “แกเป็นคนเสนอเองนะหนูแดง หรือว่าจะเปลี่ยนใจ” เสียงกระซิบดังอยู่ข้างหู ร่างกายเธอร้อนวูบวาบขึ้นมาพร้อมกับหัวใจเต้นรัวแรงที่ได้ยินเสียงนั้นเอ่ยถาม “ไม่ ไม่เปลี่ยน” นัยน์ตายังฉายแววมุ่งมั่นบวกกับอาการมึนเมา ความรู้สึกอยากรู้อยากลองมันยังไม่หมดลง เธอจึงเลือกที่จะไม่ปฏิเสธพร้อมยินยอม