หลินปั้นซย่าย้ายเข้ามาอยู่ที่ห้อง 1303 ได้ราวหนึ่งสัปดาห์แล้ว มันเป็นเหมือนจุดเริ่มต้นของเหตุการณ์ประหลาดต่างๆ ซึ่งไม่อาจอธิบายได้ ทั้งเสียงจากด้านในตู้ซึ่งเหมือนมีบางสิ่งกำลังเคี้ยวกินอะไรอยู่อย่างเอร็ดอร่อย ดวงตาสีแดงที่จ้องมองมาผ่านช่องว่างระหว่างประตูตู้ รอยเลือดประหลาดบริเวณหน้าต่าง หรือกระทั่งหุ่นพลาสติกที่เกาะอยู่บนเพดานด้วยท่าทางพิสดาร ศีรษะของมันหมุนร้อยแปดสิบองศาและลูกตาดำขลับจดจ้องมายังเขา และแล้วหลินปั้นซย่าก็พบคำตอบว่าทำไมตนเองถึงได้ห้องราคาถูกแสนถูกนี้มาครอบครอง นั่นเพราะสถานที่แห่งนี้ไม่ใช่ที่อยู่อาศัยของคนทั่วไป แต่เป็นเหมือนสุสานสำหรับเก็บโถอัฐิของพวกคนรวยโดยเฉพาะต่างหาก