“ร้ายเหมือนกันนี่” “ก็แล้วพี่ฤทธิ์ใจร้ายกับแต้มก่อนทำไมคะ อีกอย่างแต้มก็ไม่ผิดด้วยที่แต้มจะปล่อยข่าว เพราะพี่แต่งงานแล้วจริงๆ” ปภาฤทธิ์ฟังแล้วก็แค่นยิ้มนิดๆ ก่อนจะย้อนถามภรรยา “แล้วทำไมไม่ปล่อยข่าวตั้งแต่พี่เข้าวงการใหม่ๆ” “ก็ตอนนั้นแต้มไม่อยากทำลายอนาคตของพี่” ชโลธรตอบไปอย่างที่ใจคิด “เธอทำลายมันแล้วชโลธร” “แต้มขอโทษค่ะ” “จะจบง่ายๆ แค่คำว่าขอโทษงั้นเหรอ” “แล้วพี่จะให้แต้มทำยังไง แล้วแต้มจะบอกให้พี่รู้ไว้ว่าพี่นั่นแหละเป็นคนผลักดันให้แต้มต้องทำแบบนี้” “โอเค! พี่ผิดที่ไม่ติดต่อเธอเลย แต่เธอไม่ควรทำแบบนี้” “แล้วทีพี่ล่ะ แจ้งนักข่าวไปทำไมว่าจะออกมาประกาศความสัมพันธ์กับนางเอกคนนั้น” “แค่อ่านข่าวเธอก็คิดว่าพี่จะประกาศคบหากับเมรี่แล้วงั้นเหรอ” ปภาฤทธิ์อยากจะหัวเราะเหมือนกัน ที่ภรรยาคิดไปเอง เพียงแค่อ่านข่าวที่เนื้อหามาจากการมโนของนักข่าว “ก็ถ้าไม่คบกัน แล้วนางเอกคนนั้นจะมาอยู่ในห้องพี่ได้ยังไง แล้วท่าทางผู้หญิงคนนั้นก็ดูหึงพี่มากด้วย” ตอนนี้ใจของเธอมันทั้งหึงหวงทั้งน้อยใจปนเปกันไปหมดแล้ว แล้วเธอก็ดูออกว่านางเอกคนนั้นมีใจให้สามีของเธอ “แล้วเธอ หึงพี่หรือเปล่า” “ทำไมพี่ฤทธิ์ต้องถามแต้มด้วย” ชโลธรเริ่มไปไม่เป็น เมื่อจู่ๆ สามีก็มาย้อนถาม “อย่ามาย้อนถามพี่” “แต้มเป็นภรรยาของพี่ แต้มมีสิทธิ์” คนถูกกดดันตอบเลี่ยงๆ แล้วก็เริ่มไม่ไว้ใจสามีขึ้นมาแล้ว เธออยากออกไปจากห้องนี้ “ตอบให้ชัดๆ” “แต้มหึงก็ได้” หญิงสาวตอบเหมือนให้จบๆ ไป ทั้งที่ใจจริงเธออยากตะโกนบอกสามีดังๆ ว่าเธอหึงและหวงมาก แต่กลับพูดออก “หึงก็ได้ หมายความว่าไง” “พี่ฤทธิ์ พี่จะมาคาดคั้นแต้มทำไม แต้มก็ตอบไปแล้วนะ” “เพราะเธอตอบเหมือนไม่เต็มใจตอบไง พี่เลยต้องคาดคั้น” “พี่ต้องการอะไรจากแต้มกันแน่ถึงมาคาดคั้นแต้ม แต่ถ้าพี่อยากรู้ความรู้สึกจริงๆ ของแต้ม ก็ได้ค่ะ แต้มจะตอบตามความจริงว่าแต้มทั้งหึงทั้งหวงพี่ ทีนี่พี่ก็ได้ยินชัดแล้ว อยากจะหัวเราะเยาะ หรือจะจับแต้มโยนออกจากห้องก็ตามใจพี่เลย แต้มมันเป็นตัวปัญหาสำหรับพี่อยู่แล้วนี่!”