"“อย่าลำพองไปนักเพลิงประลัย! อำนาจบารมีของเจ้ามิอาจเทียบพระอังคาร เทพแห่งสงครามได้แม้เพียงเสี้ยว เมื่อเจ้าต้องการสังหารเขานัก เราก็จะให้เจ้าได้ตายด้วยน้ำมือพระอังคารเช่นกัน!” สุรเสียงดังก้องกังวาน เป็นรับสั่งที่เทวาทุกสวรรค์ชั้นฟ้าหวาดหวั่นนัก “องค์มหาศิวะเจ้า!” พระอัคนีตระหนกกับวจนาอันศักดิ์สิทธิ์ที่มิได้มีมาช้านานแล้ว ทุกสิ่งย่อมต้องเป็นไปอย่างมิอาจหลีกเลี่ยง “เพลิงประลัย! เราขอสาปให้เจ้าต้องแตกดับด้วยน้ำมือของกรรติเกยะ โอรสแห่งเรา!” ...ทรงประกาศ วาจาสิทธิ์ อิทธิฤทธิ์ จอมบพิตร แห่งไกวัล ชั้นสวรรค์ ขอเสกสาป เพลิงประลัย ให้จาบัลย์ สิ้นชีวัน ด้วยหัตถา เทพสงคราม... “และไม่ว่าสิ่งใดก็ตาม ที่เจ้าคิดปรารถนาด้วยจิตอันอกุศล หวงแหนอย่างเห็นแก่ตัว สิ่งนั้นก็จะหวน กลับมาทำลายล้างเจ้าให้ต้องทุกข์ทรมาน ยิ่งกว่าการแตกดับสูญสิ้นจิตวิญญาณ!” “ข้าไม่กลัว! ข้าจะเป็นผู้สังหารพระอังคาร เทพแห่งสงครามจะต้องสิ้นด้วยน้ำมือข้า!” “แล้วเราจะคอยดู!”"