เขาหลงรักเธอ ผู้หญิงที่ยื่นมือเข้ามาหาเขาในวันที่แทบจะไม่เหลือใคร แต่เธอเป็นอาจารย์ของเขา และเธอมีคนรักอยู่แล้ว หัวใจเอยไม่อาจห้าม เขาจึงพยายามที่จะ...เอื้อมของสูง “ฉันกับเธอ มันเป็นไปได้ที่ไหนกันชุน” “ก็...ถ้าอยากให้เป็นก็ได้นะครับ ผมไม่แคร์ใครหรอก ผมแคร์แต่นิม ผมพร้อมที่จะประกาศบอกทุกๆ คนเลยด้วย ถ้าเกิดว่านิมรับรักผม” “หืม?” เธอขมวดคิ้วน้อยๆ เหมือนกำลังคิดอะไรบางอย่าง... “นิมเป็นผู้หญิงที่น่าอวดจะตายไป” “ฉันอายุเยอะกว่าเธอตั้งหลายปี แถมยัง...” เธอยักไหล่ “ฉันไม่ใช่สาวไฮโซ แค่อาจารย์คนหนึ่ง น่าอวดตรงไหน?” “น่าอวดตรงที่เป็นของรักของผม” คำตอบนั้นทำให้เธอทำตาโต แล้วหน้าแดงก่ำขึ้นในทันที “แค่นั้น...แค่เป็นคนที่ผมรักของรักของผมก็มีค่ามากที่สุดแล้วล่ะครับ” “จีบสาวเก่งนะ” เธอว่าลอยๆ “แล้วจีบให้นิมใจอ่อนได้บ้างหรือยังครับ” “อรชุน...เอ้า ชุนก็ได้” เธอรีบพูดเมื่อเห็นผมจะขยับขู่อีก “เอาตรงๆ นะ ฉันน่ะอายุมากกว่าชุน เป็นอาจารย์ของชุนด้วย แล้ว...” “มันก็ไม่ใช่อุปสรรค ที่จะทำให้นิมปิดใจจากผมสักหน่อย” มือของผมค่อยๆ เลื่อนไปจับมือเธอมากุมไว้ ใจชื้นที่เธอไม่สะบัดมือหนี “ผมชอบนิมจริงๆ นะ พิจารณาลองให้ผมได้มีโอกาสได้ไหม?” “คือ...ถ้าฉันจะบอกกับชุนว่าไม่ได้ล่ะ” คำตอบตรงๆ นั้นทำเอาผมแทบจะหน้าหงาย แต่ผมก็ยังยิ้มสู้ และไม่ยอมปล่อยมือ “ผมจะทำให้มันมีหนทางจนได้” “ถ้าฉันจะบอกกับชุนว่า” เธอกระแอม แล้วมองจ้องตาผม “ฉันมีคนที่คบอยู่แล้วล่ะ” “ผมก็จะยังขอยืนรออยู่ตรงนี้ เผื่อว่านิมจะ...ไม่ประสบผลสำเร็จกับเขาคนนั้น ผมรออยู่ตรงนี้เสมอนะ” “โธ่เอ๊ย!” เธอเอามือจิ้มหน้าผากผม มันทำให้ผมตกใจ ก่อนที่เธอจะยิ้มให้ผมเต็มที่ รอยยิ้มนั้นทำให้ผมถึงกับตาพร่า ใจสั่น “ทำไมถึงเป็นเด็กที่น่ารักแบบนี้นะ เอาเถอะ ไม่ว่าหรอกถ้าอยากจะรอขนาดนั้นน่ะ แต่อย่าลืมล่ะ ฉันมาเดทด้วยแล้ว ส่งรายงานมาด้วยล่ะพ่อเด็กแสบ” ผมไม่ใช่เด็กแล้วล่ะครับ ผมอยากจะตอบเธอออกไปแบบนั้น แล้วถึงแม้เธอจะบอกตัดสัมพันธ์กับผมไปแบบไม่ไยดี แต่ใจของผมมันก็จะยังดื้อที่จะอยู่ตรงนี้ ยิ่งใกล้ ยิ่งรัก และยิ่งเจ็บ...