“ไม่ต้องมาแตะต้องตัวฉัน คุณมันผู้ชายขี้ขลาด แค่จะนอนกับผู้หญิงสักคนยังต้องพึ่งยาสลบ กลัวใครจะรู้หรือไงว่านอกจากไม่มีฝีมือแล้วยังไม่มีน้ำยาด้วย” เจ๋ง... เธียรกางสองแขนค้างบนอากาศแล้วก้าวถอยห่าง เพราะถ้าไม่ทำเช่นนั้นคงได้แสดงฝีมือและปล่อยน้ำยาออกมาโชว์กลางห้องกระจกนี่แน่ๆ... แต่ผู้ชายทั้งแท่งหรือจะยอมถูกผู้หญิงสบประมาท “จะลองพิสูจน์อีกสักรอบไหมล่ะว่าผมมีทั้งฝีมือและน้ำยาหรือเปล่า” “ฉันพิสูจน์แน่” เพชรพิศุทธ์ตวาดกลับไปดั่งใจคิด แล้วรีบเชิดหน้าขึ้นเมื่อเห็นเธียรทำหน้าราวถูกผีนางตานีหลอก “ฉันจะกลับไปถอนหมั้นพี่เทวัญ และคุณต้องแต่งงานกับฉัน” “ฮะ...เฮ้ย!” เธียรกระโจนถอยไปอีกก้าวด้วยความตกใจสุดขีด เพชรพิศุทธ์มองท่ากระโจนหนีของคนขวัญกระเจิงแล้วกัดฟันกรอดก้าวตามไป “จะปฏิเสธก็ได้นะ แต่ฉันจะกลับไปประจานให้ทั่วว่า นายเธียร โทมัส ธวัชวิทูร เจ้าของเทียร่า วิว รีสอร์ต แอนด์ คันทรี่โฮม วางยาคู่หมั้นพี่ชายตัวเองเพราะอิจฉาที่เขามีผู้หญิงมากมายในขณะที่คุณหาใครไม่ได้สักคน และฉันจะบอกพี่เทวัญด้วยว่าคุณไม่ได้เรื่องและเล็กเท่านี้” กำมือแล้วชูนิ้วกลางขึ้นตรงหน้า หมด... ความอดทนของเธียรหมดลงตรงท่าประกอบคำสุดท้าย ร่างสูงตรงเข้าไปกระชากร่างบางเข้าปะทะอก สองมือประกบใบหน้าให้แหงนขึ้นรับริมฝีปากเร่าร้อน