อันธรรมดาคนเราทุกคนที่ยังเป็นปุถุชนอยู่ ย่อมมีการผิด กันได้ทั้งนั้น จะทำาถูกหมดย่อมหาได้ยาก จึงเป็นเรื่องธรรมดาที่จะ ต้องแก้ไขกันอยู่เสมอ ๆ ขาดการแก้ไขเมื่อใดก็เกิดความรุงรังเมื่อนั้น (จากหนังสือ “เตือนใจ” หน้า ๑๒๒) คนเรานั้นต้องมีการรับฟังคำาบอกคำาเตือนของคนอื่นบ้าง เพราะปกติคนเราย่อมมีเวลาเผลอ มีเวลาที่จะไม่รู้อะไรอยู่บ้าง ถ้า ไม่ยอมรับฟังความคิดของใคร ๆ แล้วย่อมมีทางผิดพลาดเสียหายได้ (จากหนังสือ “เตือนใจ” หน้า ๒๑๔) คนที่ทำาอะไรผิดพลาดเสมอนั้น เกิดจากการพลั้งเผลอ หรือ เพราะรักษาใจตนให้ดีไว้ไม่ได้ เป็นคนที่น่าสงสารและน่าเห็นใจ ควร หาทางช่วยเขาให้มากที่สุดเท่าที่จะช่วยกันได้ (จากหนังสือ “เตือนใจ” หน้า ๖๕)