‘รีสอร์ทกาแฟ’ มีเอสเปรสโซ่รสเข้มข้น คาปูชิโน่รสนุ่มนวล และลาเต้รสกลมกล่อม ทว่าความเข้มข้นกลมกล่อมของกาแฟรสชาติเยี่ยมกลับเทียบกับ ‘น่านนที’ ชายหนุ่มที่มีดวงตาสีกาแฟ ผิวสีกาแฟใส่นม รวมถึงร่างกายที่กรุ่นไปด้วยกลิ่นกาแฟหอม ๆ ไม่ได้ แต่แล้ว ‘คุณน่าน’ ที่ไว้ตัวจนใคร ๆ ต่างเกรงกลับลดตัวลงมาเป็นบาริสต้าประจำตัวให้กับ ‘คิริมา’ ที่นอกจากจะหลงใหลในกาแฟแล้วยังตกบ่วงเสน่ห์ของเจ้าของรีสอร์ทกาแฟอย่างถอนตัวถอนใจไม่ขึ้น ความเสน่หาที่เริ่มต้นจากกลิ่นกาแฟหอม ๆ แล้วเบ่งบานด้วยจุมพิตรสเข้มข้นจะทำให้นักเขียนนิยายที่ผันตัวมาทำงานเป็นเลขาชั่วคราวที่มีสัญญาจ้างงานเพียงสามเดือนค้นพบสิ่งใด อุปสรรคนานัปการที่คิริมาต้องเจอ ไม่ว่าจะเป็นหญิงสาวที่ทักทายเธอด้วยคำว่า ‘ร่าน!’ หรือผู้หญิงที่ฉีกกระชากการทำงานครั้งแรกของเธอด้วยถ้อยคำเหยียดหยัน ‘เลขาของน่าน...น่าจะมีความสามารถมากกว่านี้นะคะ’ หากนั่นยังไม่น่ากลัวเท่าคำขู่จากผู้ชายใจร้าย เอาใจยาก และขี้รำคาญเป็นที่สุด! ‘ถ้าครีมทำน่านเสียใจคุณหนามจะแกล้ง แล้วเวลาคุณหนามแกล้งใคร คุณหนามแกล้งจริง ๆ แกล้งแบบตั้งใจ’ คนที่ยิ้มแค่ปากหากตาไม่ยิ้มยังถามย้ำ ‘อยากโดนแกล้งรึเปล่า’