ความรัก ได้ตายไปจากใจของ กวินทร์ วรลักษณ์เลิศนานแล้ว จนกระทั่งเขาได้พบกับ รติมา มนต์นลิน หญิงสาวผู้โง่เง่ายอมแลกทุกอย่างเพื่อรักษาชีวิตพ่อ บริษัท และคนที่ต้องเดือดร้อนเอาไว้ เธอเหมือนคนไร้ค่าในสายตาของเขา แต่อ้อมแขนที่โอบกอดเขาในวันที่หัวใจหนาวเหน็บนั้นช่างอบอุ่นจนสามารถปัดเป่าหัวใจน้ำแข็งให้หลอมละลายได้อย่างง่ายดาย ในเมื่อเธอสำคัญขนาดนี้แล้วเขาจะปล่อยเธอไปได้เช่นไรกัน +++++++++++++ รติมาไม่รู้ตัวเลยว่าลึกๆ ในใจนั้นเธอปรารถนาจะให้เขาเปล่าเปลือยแค่ไหน กว่าจะรู้ตัวมือบางนุ่มก็เอื้อมไปแตะต้องบริเวณเอวสอบของเขา พร้อมพยายามดึงทึ้งปลดเข็มขัดออก เขาหยุดหยอกเอินอกงามเพียงครู่ แล้วจับมือบางนุ่มบีบเบาๆ “เธอต้องการฉัน...” หญิงสาวอยากปฏิเสธ แต่กลับทำได้เพียงพยักหน้า “ต้องการฉัน...มากไหม?” “มาก” เสียงที่ตอบออกมาช่างแผ่วเบาเหลือเกิน กวินทร์แตะกลีบปากนุ่มชื้น แววตาที่กำลังทอดมองในขณะนี้เริ่มร้อนแรงขึ้นเรื่อยๆ แต่ไม่รู้ว่าทำไมหลังจากสบสายตากับเขาแล้วเธอถึงได้รู้สึกน้อยเนื้อต่ำใจ เขา...กำลังดูถูกเธอใช่ไหม กำลังหัวเราะเยาะอยู่ใช่หรือเปล่า ในเมื่อมองเห็นความเยาะเย้ยเช่นนั้น อารมณ์ที่พลุ่งพล่านเพราะความวาบหวามพลันหยุดลง หญิงสาวเบือนหน้าหนีแล้วดึงมือกลับ พยายามข่มความต้องการเอาไว้ ทำได้เพียงบอกตัวเองว่า แม้ ไม่ได้ กับเขาเธอก็ไม่ตายหรอก ขอบพระคุณทุกการสนับสนุนค่ะ โน้มจันทร์