"ตลอดเวลาที่ผ่านมา ความมั่งมีของตระกูลมาร์คาริออส ไม่เคยทำให้เขามีปัญหาในการกระดิกนิ้วเรียกผู้หญิง เขาเลือกและพวกหล่อนก็มีหน้าที่ทำตามความต้องการ...ไม่เช่นนั้นก็จงไสหัวไป ไม่ว่าหล่อนจะสวยน่าหลงใหลหรือคิดว่าตัวเองสูงส่งแค่ไหนก็ตาม “แต่...ฉันยังไม่รู้เลยว่าคุณเป็นใคร” นั่นคือสิ่งที่เชย์น่าพูดกับเขา “คุณอาจจะเป็นใครก็ได้” ไม่เคยมีใครบอกว่าเขาเป็น “ใครก็ได้” มาก่อนในชีวิต “ฉันต้องไปแล้วค่ะ” หล่อนบอกด้วยน้ำเสียงแหลมเล็ก ขณะยืนบิดตัวไปมา “ฉันจะกลับ” “ฉันอยากให้เธออยู่” เขาบอก “สัญญาว่าจะโทรฯเรียกรถให้ไปส่งบ้านทันทีที่เธอต้องการ แต่ก่อนจะทำอย่างนั้น ฉันอยากทำอะไรบางอย่างเสียก่อน...” เขาก้าวเท้ามาด้านหน้าหนึ่งจังหวะ ขณะที่เธอยังไม่ทันรู้ว่าเขาจะทำอะไรหรือแม้แต่ถอยหนี เขาใช้มือหนึ่งประคองหน้าเธอไว้ อีกมือหนึ่งซุกปลายนิ้วเข้าไปในผมเพื่อประคองศีรษะและเชยขึ้นสูง จากนั้นจึงขยับเข้าใกล้และประกบริมฝีปากลงบนเธอ ความปรารถนาแผ่ซ่านไปทั่วร่าง...มันช่างรุนแรง เร่าร้อน และปลุกเร้าเขามากมาย เขาถอนริมฝีปากออกทั้งยังประคองหล่อนแนบกาย รวบรวมความเข้มแข็งทั้งหลายที่มีถามออกไป “เธอยังอยากกลับอยู่หรือเปล่า เชย์น่า” "