ฉันบอกคนขับรถให้แวะที่สะพานหันเพื่อซื้อผลไม้ไปเยี่ยมคุณแม่ของคุณพี่ มีที่จอดรถว่างแห่งเดียวตรงหน้าร้านกาแฟ เด็กหนุ่มสองคนกำลังนั่งคุยกันอย่างครื้นเครงที่โต๊ะหน้าร้าน พอรถแล่นเข้าจอด คนขับรถลงมาเปิดประตูให้ฉันอย่างนอบน้อม เสียคุยเฮฮาที่ดังใกล้หูฉันจึงเปลี่ยนหัวข้อไป “เฮ้ยเว้ย! แสงเพชรที่นิ้วยายคนนั้นมันเขาตาอั๊วเว้ย ท่าทางรวยชิบ ... เมียน้อยใครไม่รู้ว่ะ คนหนึ่งเปรยขึ้น” แต่อีกคนหนึ่งก็ค้านว่า “เฮ้ย หุ่นพรรค์นี้ใครมันจะเอาเป็นเมียน้อยวะ เป็นได้อย่างวิเศษก็แค่เมียหลวงเท่านั้นแหละเฟ้ย”