เทพบุตรร้ายพ่ายรักแท้ ตอนที่ 1 กลับบ้านเกิด ราชิต หนุ่มหล่อนักเรียนนอก เขาเพิ่งจะเรียนจบปริญญาโท ในสาขาเศรษฐศาสตร์จากอเมริกา และกำลังจะเดินทางกลับ ประเทศไทยในอีกหนึ่งเดือนข้างหน้า ราชิตมีครอบครัวที่อบอุ่น และมั่งคั่ง พ่อและแม่ของเขาเป็นเจ้าของโรงแรมหรูระดับ 5 ดาว ถึง 6 สาขาที่หัวเมืองท่องเที่ยวสำคัญของประเทศไทย คือ กรุงเทพฯ เชียงใหม่ ภูเก็ต เกาะสมุย หัวหิน และพัทยา ราชิตมีพี่ชายหนึ่งคน ชื่อ ราเมศ และมีพี่สาวอีกหนึ่งคนชื่อราศิตา และมีพ่อชื่อ ราชัน และแม่ชื่อ ปาณิตาการบริหารโรงแรมทั้งหมดที่ผ่านมาคือพ่อแม่ และพี่ๆจะช่วยกันบริหาร ซึ่งแบ่งกันเป็นสาขา โดยราเมศพี่ชาย คนโตจะบริหารสาขากรุงเทพฯและหัวหิน ราศิตาพี่สาวคนรองจะ บริหารสาขาเชียงใหม่ ส่วนสาขาภูเก็ตและเกาะสมุย ราชันจะเป็น คนดูแลเอง ส่วนปาณิตาผู้เป็นแม่จะบริหารสาขาพัทยา เมื่อราชิต มาถึงสนามบินสุวรรณภูมิ มีนายสำเริงคนขับรถของที่บ้านมารอรับ “สวัสดีครับคุณราชิต นั่งเครื่องมาหลายชั่วโมงเลยสิครับ”สำเริง ซักถาม สำเริงเป็นชายวัยกลางคนอายุประมาณสี่สิบเศษ ที่มี ท่าทางสุภาพและเป็นมิตร “ใช่แล้วน้าเริง ใช้เวลาเดินทางหลายชั่วโมงเลยครับ”ราชิตพูดขึ้น “ถ้าอย่างนั้นรีบกลับบ้านไปพักผ่อนดีกว่าครับ”สำเริงรับกระเป๋า เดินทางขนาดใหญ่ที่ราชิตกำลังลากอยู่ไปช่วยลากแทน “ตามน้ามาครับ รถอยู่ทางด้านนี้”สำเริงเดินนำหน้าราชิตไป “ผมไม่กลับมาเมืองไทย 1 ปี มีหลายอย่างเปลี่ยนแปลงไปพอสมควร เลยนะครับ”ราชิตพูดขึ้น “ใช่ครับ คุณราชิต ช่วงนี้เศรษฐกิจไม่ดีเลย ธุรกิจต่างซบเซา โรงงาน ต่างๆปิดตัวไปก็เยอะนะครับ ปัญหาปากท้องนับวันจะส่งผลต่อระบบเศรษฐกิจภาพรวมของประเทศ คนตกงานมีมากขึ้น”สำเริงพูดให้ราชิตฟัง “อืม นั่นสินะ แบบนี้ไม่ค่อยดีเลย”ราชิตพูดขึ้น “ธุรกิจโรงแรมของพ่อกับแม่ก็ค่อนข้างจะมีปัญหามากเช่นกัน คงต้องปรับตัวและเปลี่ยนแผนธุรกิจเอา ไม่เช่นนั้นก็อยู่ยากเช่นกัน” ราชิตพูดขึ้น “ใช่แล้วครับ คุณท่านกับคุณนายจึงได้แต่เฝ้ารอนักการตลาดมือทอง อย่างคุณราชิตให้กลับมาช่วยกันบริหารโรงแรมอย่างไรละครับ” สำเริงพูดขึ้น “แหม น้าก็ชมผมเกินไป จะลอยไปดาวอังคารอยู่แล้วนี่”ราชิต พูดขึ้นหลังกระโดดขึ้นมานั่งที่เบาะด้านซ้ายของคนขับ “เอ๊ะ คุณราชิตครับ ทำไหมไม่ไปนั่งเบาะหลัง กว้างๆสบายๆ หรือ นอนหลับ เดี่ยวถึงบ้านแล้ว ผมจะไปปลุกครับ”สำเริงพูดขึ้น “ไม่เอา เสียโอกาสการดูวิวทิวทัศน์”ราชิตพูดขึ้นพร้อมทั้งหยิบแว่น กันแดดสีดำมาสวมเอาไว้ “เสียโอกาสการดูวิวทิวทัศน์หรือครับ”สำเริงถามอย่างไม่เชื่อ หูตัวเอง “ใช่แล้วน้า การที่ผมไม่ได้อยู่กรุงเทพฯนานแล้ว ผมก็อยากรู้ ความเป็นไป การใช้ชีวิตของผู้คน น้ารู้ไหมว่าทำไหมนักท่อง เที่ยวต่างชาติ ต่างภาษาชอบมาเที่ยวประเทศไทยกันมาก ปีหนึ่งหลายล้านคน”ราชิตถามขึ้น “เพราะประเทศไทยมีค่าเงินที่ถูกกว่าประเทศอื่นหรือเปล่าครับ และก็มีอาหารอร่อย ทะเลสวย”สำเริงตอบเจ้านายหนุ่ม “มันก็ถูกส่วนหนึ่งนะครับ แต่สิ่งที่เป็นหัวใจสำคัญคือ ประเทศไทย มีอัตลักษณ์ในการท่องเที่ยว คือมีการผสมผสานรูปแบบของ วัฒนธรรมทั้งอาหารการกิน การใช้ชีวิต ความรุ่งเรืองในอดีต เช่นพวกพระราชวัง วัดวาอาราม และน้ำจิตน้ำใจของคนไทย รอยยิ้มพิมพ์ใจต่างๆหลอมรวมเข้าด้วยกัน จนทำให้เกิดเป็น ความมีน้ำจิตน้ำใจที่ดีมีความเป็นมิตร และมีความปลอดภัยสูง นักท่องเที่ยวจึงนิยมมาเที่ยวครับ รวมถึงสิ่งที่น้าสำเริงบอกมา ด้วยคือ ค่าครองชีพในไทยยังถูกมากเมื่อเทียบกับประเทศญี่ปุ่น เกาหลีใต้ และประเทศแถบยุโรปและอเมริกา และประเทศไทย ยังมีธรรมชาติที่สมบูรณ์ มีแหล่งท่องเที่ยวมากมายเช่น ทาง ภาคเหนือมีภูเขาและดอยต่างๆ ภาคใต้ ภาคตะวันออกมี ชายหาด เกาะแก่งที่สวยงาม จนได้รับความนิยมไปทั่วโลก เช่น เกาะสมุย เกาะภูเก็ต พัทยา”ราชิตอธิบายให้สำเริงฟัง “คุณราชิตนี่วิเคราะห์ได้ทะลุปรุโปร่งดีจริงๆเลยครับ ผมคิดตาม จนเห็นภาพเลย คุณท่านทั้งสองคงต้องดีใจมากแน่ๆเลยครับ ที่คุณราชิตกลับมา ผมเห็นคุณท่านทั้งสองสั่งให้ป้าอ้อยควบคุม แม่บ้านให้ทำความสะอาดห้องนอนของคุณราชิตเกือบทุกวัน เลยครับ”สำเริงรายงาน “พ่อกับแม่ท่านทราบนะครับ ว่าผมค่อนข้างจะเจ้าระเบียบเรื่อง ฝุ่นและห้องที่สกปรก”ราชิตถามขึ้น “ว่าแต่คุณราชิตไม่พาแฟนมาด้วยละครับ”สำเริงพูดขึ้น “ผมว่าจะมาหาแฟนเป็นคนไทยนี่ละครับน้าสำเริง”ราชิตพูดขึ้น “แหม แบบนี้สาวคนไหนจะเป็นผู้โชคดีละครับ”สำเริงพูดขึ้น “เดี่ยวก็รู้ครับ สมัยนี้ผู้หญิงไทยก็สวยๆมีเยอะมากเลย ผมชอบ คนทำงานเก่งๆ”ราชิตพูดขึ้น “ใช่ครับ แต่ต้องดูดีๆนะครับ เพราะผู้หญิงสมัยนี้มีค่านิยมรัก ความสบาย ชอบผู้ชายที่ฐานะความเป็นอยู่ และจำนวนเงินใน กระเป๋า”สำเริงเตือนราชิต “ขอบคุณมากครับน้าสำเริง ผมจะจำเอาไว้”ราชิตกล่าวขอบคุณ รถตู้คันใหญ่พาราชิตมาถึงบ้าน บ้านของราชิตอยู่ในเขตบางกะปิ บริเวณบ้านกว้างขวางใหญ่โต บ้านหลังใหญ่ขนาดสองชั้นบนเนื้อ ที่กว่า 5 ไร่ “คุณราชิตมาถึงแล้ว”ป้าอ้อยหัวหน้าแม่บ้านและคนสนิทของพ่อ กับแม่ตะโกนอย่างดีใจ ป้าอ้อยพาทีมแม่บ้านและคนในบ้านมา เข้าแถวรอให้การต้อนรับลูกชายคนเล็กของบ้าน พร้อมทั้งช่วยขน กระเป๋าเดินทางไปไว้ในห้องนอนทันที “สวัสดีครับทุกคน ขอบคุณมากที่มายืนต้อนรับผม”ราชิตพูดขึ้น “ป้าอ้อยสบายดีนะครับ” ราชิตเข้าไปสวมกอดป้าอ้อย “คุณหนู เดี่ยวก็เปื้อนหมดหรอก ป้ามีแต่เหงื่อทั้งนั้น” ป้าอ้อยพูดขึ้น “แหม กอดนิดกอดหน่อยก็บ่นสะแล้ว เหงื่อที่ไหนกัน” ราชิตบ่นน้อยใจ “มาเหนื่อยๆไปนั่งดื่มน้ำผลไม้เย็นๆ ทานข้าวผัดปูแสนอร่อย ของโปรดคุณหนูดีกว่า มาทางนี้คะ”ป้าอ้อยดึงมือราชิตไปยังโต๊ะรับประทานอาหาร “น่าสนใจดีนะครับ ป้ายังจำเมนูโปรดของผมได้แม่นเชียว” ราชิตพูดขึ้น “แน่นอนคะ จำได้สิคะคุณหนู”ป้าอ้อยพูดขึ้น ป้าอ้อยเลี้ยงดูราชิตมาตั้งแต่แรกเกิด ทั้งสองจึงสนิทกันมาก ราชิตไม่เคยคิดว่าป้าอ้อยเป็นเพียงแม่บ้าน ชายหนุ่มกลับคิดว่า ป้าอ้อยเป็นป้าจริงๆของเขา “ป้าอ้อย เลิกเรียกผมว่าคุณหนูได้แล้ว ผมโตแล้วนะ เรียนจบ ปริญญาโทแล้วด้วย อายุ 24 ปีแล้ว จะมีเมียอยู่แล้ว”ราชิตบอก “เหรอคะ จะมีเมียแล้วเหรอ ไหนๆเอามาแนะนำให้ป้ากับ คุณท่านทั้งสองรู้จักหน่อย”ป้าอ้อยถามขึ้นอย่างอดสงสัยไม่ได้ “เอาละอีก 6 เดือนผมจะพาแฟนมาแนะนำให้รู้จัก”ราชิตบอก “ได้คะ ป้าอ้อยจะรอดู”หญิงวัยห้าสิบหัวเราะขึ้นอย่างอารมณ์ดี “ทานข้าวได้แล้วคะ คุณชาย”ป้าอ้อยเปลี่ยนสรรพนามให้ “เปลี่ยนเป็นเรียกคุณชายแทนหรือครับป้า”ราชิตถามขึ้น “คะ โตแล้วก็เป็นคุณชาย”ป้าอ้อยย้ำ “เอาเลย ตามสบาย แล้วแต่ป้าจะเรียกก็แล้วกัน”ราชิตก้มหน้า รับประทานข้าวผัดปูจนอิ่ม ตามด้วยน้ำส้มคั้นเย็นๆ “ป้าอ้อย ผมจะไปอาบน้ำและนอนจนถึงเย็นนะครับ นั่งเครื่อง นานๆอยากจะนอนสักงีบ เดี่ยวเย็นๆผมจะออกมา ตอนเที่ยงก็ ไม่ต้องเรียกผมทานอาหารนะครับ ผมขอนอนก่อน”ราชิตกำชับ “ได้คะ คุณชาย”ป้าอ้อยรับคำ ตอนที่ 2 พร้อมหน้าครอบครัว ราชิตหลับไปอย่างมีความสุข หลังจากนอนแช่น้ำในอ่าง น้ำอุ่นๆช่วย ให้ผ่อนคลาย หลังจากที่ราชิตเหน็ดเหนื่อยจากการเดินทางไกล จากอเมริกาสู่ประเทศไทย เขาก็นอนหลับอย่างมีความสุข กว่า 6 ชั่วโมง ในที่สุดเขาก็ตื่นขึ้นมา ก่อนจะลุกขึ้นไปอาบน้ำ ล้างหน้าแปรงฟัน อีกครั้ง และแต่งตัวออกไปเดินเล่นรอบๆบ้าน ไม่นานหนักรถตู้ที่มีสำเริงขับก็วิ่งเข้ามาและมาจอดตรงทางเข้าบ้าน ที่มีแม่บ้านมายืนเข้าแถวต้อนรับ ราชันและปาณิตาก้าวเดินลงมาจาก รถตู้ ทั้งสองสอดส่องสายตามองหาใครบางคน “ราชิต ไปไหนละป้าอ้อย”ราชันพูดขึ้น “นั่นสิ ตาชิตไปไหน”ปาริตาแม่ของเขาถามย้ำขึ้น “ผมอยู่นี่ครับ คุณพ่อคุณแม่”ราชิตโผเข้ากอดพ่อกับแม่ของเขาทันที “เฮ้อ กลับมาสะที เจ้าลูกคนนี้ คิดว่าติดใจสาวฝรั่งไม่ยอมกลับบ้าน กลับช่อง”ราชันพูดขึ้น “แหม คุณพ่อ ผมเพิ่งจะกลับมาถึงนะ ผมอยากได้แฟนเป็นคนไทย มากกว่า อ่อนหวานกว่าเยอะครับ”ราชิตพูดขึ้น “มาๆ ไปนั่งทานไปคุยไปดีกว่า พ่อหิวน้ำมาก คอแห้ง วันนี้ประชุม ไปหลายชั่วโมง พ่อเพิ่งบินกลับมาจากเกาะสมุย เพราะดีใจที่ลูกชายกลับมา”ราชันพูดขึ้น “แม่ก็รีบประชุมที่พัทยาและก็ให้รถโรงแรมมาส่งที่สาขากรุงเทพฯ ที่ราเมศพี่ชายของลูกดูแลอยู่ และให้สำเริงไปรับก่อนจะแวะไปรับ คุณพ่อของลูกมาจากสนามบิน”ปาณิตาแม่ของเขาบอก “พ่อกับแม่คงจะเหนื่อยกันมาก เอาแบบนี้ก็แล้วกัน ต่อไปโรงแรม สาขาที่เกาะสมุยกับภูเก็ตผมจะลงไปช่วยดูเอง ส่วนพ่อกับแม่ก็ขยับ มาดูสาขาที่กรุงเทพฯและก็หัวหิน แล้วพี่ราเมศก็ไปดูที่พัทยาแทน พ่อกับแม่จะได้อยู่ด้วยกันที่บ้าน เพราะหัวหินอยู่ไม่ไกล”ราชิตเสนอ “ก็ดีเหมือนกัน อีกอย่างพ่อกับแม่อายุเริ่มมากแล้ว เดินทางไกล บ่อยๆไม่ค่อยดี”ราชันพูดขึ้น “นั่นสิ เอาตามตาชิตว่าก็แล้วกัน”ปาณิตาเห็นด้วยกับลูกชาย “ทานข้าวกันครับ ผมนอนไป 6 ชั่วโมงแล้ว เริ่มจะหิว แล้วพี่เมศละ ครับจะกลับมาตอนไหน”ราชิตถามถึงพี่ชายของเขา “พี่เมศหรือลูก รายนั้นนะกลับมาราว 2 ทุ่มทุกวัน ลูกอยากคุยกับพี่ก็ ต้องรอคุยกับพี่เขาตอนดึกๆหน่อยนะ รายนั้นก็ขยันดี”ปาณิตาพูดขึ้น “ได้ครับแม่”ราชิตพยักหน้าตอบรับ “แล้วพี่เมศมีแฟนหรือยังครับแม่”ราชิตถามขึ้น “ท่าจะยาก แกก็ช่วยใช้คารมของแกหาผู้หญิงสวยๆดีๆมาให้พี่เมศ ของแกสักคนสิ พ่อกับแม่เป็นห่วงกลัวพี่ชายแกจะไม่มีเมีย”ราชันพูดขึ้น “นั่นสิลูก หาแฟนให้พี่เมศของลูกสักคนสิ”ปาณิตาสนับสนุน “ได้เลย ไม่เกินหนึ่งเดือนผมหาแฟนให้พี่เมศได้แน่นอน”ราชิตพูดขึ้น ราชันกับปาณิตาต่างส่งยิ้มให้กัน “แล้วพี่ศิตาเป็นงัยบ้างครับคุณพ่อคุณแม่”ราชิตถามขึ้น “ศิตาก็สบายดี เดอะกรีนดราก้อนสาขาที่เชียงใหม่ค่อนข้างจะอยู่ตัว มั่นคงดี ลูกค้าทยอยจองห้องพักมาเรื่อยๆ ลูกค้าส่วนใหญ่เป็นชาวจีน และชาวญี่ปุ่น นี่พี่สาวของลูกก็บ่นคิดถึงลูกอยู่นะ พ่อกับแม่ว่าชิตน่า จะไปเยี่ยมศิตาก่อนลงไปทำงานที่เกาะสมุยและภูเก็ตนะ”ราชันพูดขึ้น “ได้ครับคุณพ่อ ผมเองก็คิดเอาไว้แบบนั้นเหมือนกัน”ราชิตเห็นด้วย “ถ้างั้นพรุ่งนี้ พ่อกับแม่จะพาแกไปดูงานที่โรงแรมสาขากรุงเทพฯ เผื่อแกจะมีไอเดียอะไรใหม่ๆ นำเสนอต่อผู้บริหารบ้าง เพื่อเพิ่มยอด แขกผู้เข้าพัก”ราชันพูดขึ้น “ได้ครับพ่อ ถ้าอย่างนั้นวันมะรืนนี้ผมจะขอไปโรงแรมสาขาที่พัทยา นะครับ”ราชิตบอกพ่อกับแม่ของเขา “ดีมากลูก ไปกับแม่และพี่ราเมศนะ เอาล่ะวันนี้ลูกไปพักผ่อนต่อเถอะ พรุ่งนี้เริ่มลุยงานกัน”ปาณิตาบอกราชิต “ได้เลยครับคุณแม่”ราชิตรับปาก ก่อนจะเดินตรงไปยังห้องนอนของ ตนเอง “ดีนะ ตาชิตกลับมาช่วยแบ่งเบาพวกเราได้เยอะเลย”ปาณิตาพูดขึ้น “นั่นสิ ลูกชิตเก่งเรื่องการตลาด งานไอเดีย การจัดสรรงบต่างๆ คงจะ มาช่วยแก้ปัญหาทางโรงแรมของเราได้เป็นอย่างดี”ราชันพูดขึ้น “พวกเราก็ไปอาบน้ำพักผ่อนเถอะ พรุ่งนี้มีงานให้ทำอีกมากมาย ในระหว่างที่ตาชิตยังไม่ลงไปที่เกาะสมุยและภูเก็ต ต้องให้ลูกช่วย วิเคราะห์สภาพตลาดและวิธีแก้ไขปัญหาให้ครบทุกสาขา เพื่อให้ เดอะกรีนดราก้อนกลับมายิ่งใหญ่อีกครั้ง และเป็นโรงแรมที่ตอบโจทย์ลูกค้าได้ในทุกมิติ ตาชิตอาจจะต้องเหนื่อยหน่อย แต่ตาชิตเป็นคน ขยันและฉลาดมีความกล้าได้กล้าเสีย ลูกของเราเหมาะมากในการ บริหารจัดการ วิเคราะห์ข้อมูลต่างๆ”ปาณิตาพูดขึ้น เป็นเวลาเกือบสองทุ่มแล้ว ในที่สุดราชิตก็ได้ยินเสียงรถสปอร์ตของ ราเมศผู้เป็นพี่ชาย เขารีบเดินลงไปจากห้องนอนชั้นสองมายืนรอ พี่ชายที่ชั้นล่างตรงห้องโถงใหญ่ “มาแล้วหรือครับพี่ชาย กลับบ้านสะดึกเชียว”ราชิตทักทาย “กลับมาแล้วรึน้องชาย”ราเมศเดินเข้ามาสวมกอดราชิตน้องชาย คนเล็กของเขา “นายกลับมาก็ดีแล้ว จะได้มาช่วยกันทำงาน”ราเมศพูดขึ้น “พี่เมศสบายดีนะครับ”ราชิตถามขึ้น “สบายดีนะ แค่งานเยอะไปหน่อย พี่เลยกลับดึกเกือบทุกวัน ไปนั่งทานข้าวไปคุยไปดีกว่า พี่หิวข้าวมาก”ราเมศพูดขึ้น “ได้สิพี่”ราชิตเดินตามพี่ชายไปที่โต๊ะทานอาหาร “ป้าอ้อยขอไวน์ขาวหนึ่งแก้วครับ”ราชิตบอก “ได้เลยคะ คุณชาย” ป้าอ้อยรับปาก “นี่เจ้าชิต แกบังคับให้ป้าอ้อยเรียกแกว่าคุณชายหรือ จะมากไปไหม ไอ้เด็กเวร”ราเมศพูดขึ้นด้วยสีหน้ายิ้มแย้ม “ป่าวเลยคะ อย่าไปว่าคุณชิตแกเลย ป้าเรียกของป้าเอง คุณชิตห้าม ป้าเรียกแกว่าคุณหนู ป้าเลยเรียกว่าคุณชายแทน”ป้าอ้อยพูดไปด้วย สีหน้ายิ้มแย้ม “อ๋อ เป็นแบบนี้นี่เอง คุณชายราชิตหรือ?”ราเมศยังอดขำไม่ได้ “นี่พี่ชาย ผมบอกพ่อกับแม่แล้ว ผมจะลงไปอยู่ที่ภาคใต้ ดูโรงแรมที่ สาขาเกาะสมุยและภูเก็ต จะให้คุณพ่อและคุณแม่ดูสาขาที่กรุงเทพฯ กับหัวหินจะได้ไม่ต้องเดินทางไกลมาก ส่วนพี่ก็ไปดูสาขาที่พัทยา พี่จะได้ไปค้างที่พัทยา พี่จะได้พักผ่อนบ้าง เผื่อจะได้เจอสาวสักคน” ราชิตพูดขึ้น ก่อนยักคิ้วให้พี่ชาย “หรือพี่ไม่อยากมีเมียกับเขาสักคนสองคน”ราชิตแซวขึ้น “นี่เจ้าชิต คนเดียวก็พอแล้ว หลายคนปวดหัวตายเลย”ราเมศพูดขึ้น “แสดงว่าเห็นด้วยใช่ไหม พี่เองก็จะได้ไม่ต้องเจอภาวะรถติด แค่เดิน ออกมาจากห้องพักก็ทำงานได้เลย”ราชิตบอกพี่ชาย “เออ ก็ดีเหมือนกัน พี่เห็นด้วยกับไอเดียของนายนะ แล้วนายคุยเรื่อง นี้กับพ่อและแม่หรือยังละ”ราเมศถามขึ้น “คุยแล้วครับพี่เมศ พ่อกับแม่ก็เห็นด้วย”ราชิตบอกพี่ชาย “ตกลง เอาตามที่นายว่าก็แล้วกัน แล้วพรุ่งนี้นายจะเข้าไปดูสาขาที่กรุงเทพฯหน่อยไหม”ราเมศถามขึ้น “ไปครับพี่ จะได้ช่วยพ่อกับแม่ดูว่าต้องเพิ่มเติมหรือแก้ไขตรงจุดไหน บ้าง เพื่อสร้างแรงดึงดูดให้ลูกค้าเข้ามาพักที่โรงแรมของเราเยอะๆ” ราชิตพูดขึ้น “ดีมาก แล้ววันมะรืนนายต้องไปช่วยพี่ที่สาขาพัทยาด้วยนะ” ราเมศพูดขึ้น “ไปสิครับพี่เมศ คุณแม่ก็จะไปด้วย จะได้ช่วยกันหาปัญหาและวิธีแก้” ราชิตรีบบอกพี่ชาย “เยี่ยมไปเลยน้องรัก ถ้างั้นนายรีบไปพักผ่อนเถอะ พรุ่งนี้เรามาลุย งานกัน”ราเมศบอกน้องชาย “ตกลงครับพี่ชาย พรุ่งนี้เจอกัน”ราชิตตอบรับ ราเมศและครอบครัวต่างยอมรับว่างานไอเดีย เทคนิคการทำตลาด ที่ราชิตเสนอมีโอกาสสูงที่ลูกค้าจะยอมรับ ราชิตมีความสามารถ ด้านนี้มาก เพราะฉะนั้นทุกคนในครอบครัวจึงเชื่อมั่นและคาดหวัง กับเขาเอาไว้สูง บทที่ 3 ลุยงานเพื่อครอบครัว เช้าวันนี้หลังจากรับประทานอาหารกันเรียบร้อย ราชันพาปาณิตา และลูกชายทั้งสองไปยังโรงแรมเดอะกรีนดราก้อนสาขากรุงเทพฯ เขาเรียกทีมผู้บริหารทั้งหมดมาประชุม และแนะนำให้ทุกคนรู้จักกับ ราชิต และแจ้งเรื่องการเปลี่ยนแปลงการบริหารจากราเมศมาเป็น ราชันและปาณิตากำกับเอง ซึ่งทุกคนก็ได้รายงานความก้าวหน้า ปัญหาและอุปสรรคต่างๆ ซึ่งในที่สุดราชิตก็ลุกขึ้นยืนเพื่อเสนอไอเดีย ในการทำตลาดเพื่อหาทางเพิ่มยอดแขกเข้าพักให้กับสาขาในกรุงเทพฯ โดยราชิตได้ถือโอกาสก่อนเข้าประชุมเดินสำรวจจุดต่างๆและสอบ ถามผู้เกี่ยวข้องภายในโรงแรม ทำให้เขาทราบรายละเอียดจุดบกพร่อง ที่ต้องรีบแก้ไข “ผมราชิตนะครับ ผมขอแนะนำทางบอร์ดผู้บริหารของโรงแรมเดอะ กรีนดราก้อนสาขากรุงเทพฯนะครับ โดยผมเห็นว่าที่พี่ราเมศทำมา ก็เป็นแนวทางที่ถูกต้องแล้วครับ แต่ต่อไปผมอยากให้เพิ่มการจัด โปรโมชั่นเป็นเทศกาลด้วย เช่น ช่วงวันวาเลนไทน์ คู่รักควรจะได้รับสิทธิลดหย่อนค่าห้องพักและมีของขวัญพิเศษเพื่อ เพิ่มแรงจูงใจในการเลือกมาพักที่โรงแรมของเรา หรือใครที่มาพัก ตรงกับช่วงวันเกิดอาจจะจัดเค้กก้อนใหญ่ให้เขาสักก้อน เพื่อสร้าง ความทรงจำที่ดี ในช่วงเทศกาลวันสำคัญของไทยเช่นวันสงกรานต์ ควรมีการแนะนำเรื่องการสาดน้ำ อาจจะหาอุปกรณ์ให้นักท่องเที่ยว ได้ร่วมเล่นประเพณีสาดน้ำด้วย เพื่อส่งเสริมวัฒนธรรมและประเพณี อันดี ยังมีอีกหลากหลายวิธีเช่น จัดอาหารเมนูพิเศษ เพื่อเป็นการ สร้างอัตลักษณ์ให้กับโรงแรมของเรา นักท่องเที่ยวจะได้จดจำชื่อ โรงแรมของเรา บรรยากาศความประทับใจต่างๆเอาไว้ได้ และเมื่อนักท่องเที่ยวเหล่านั้นประทับใจ ผมก็เชื่อมั่นว่าเขาจะนำเรื่องราว ของโรงแรมของเราไปบอกต่อญาติหรือกลุ่มเพื่อนสนิทของพวกเขา ทำให้เราได้กลุ่มฐานลูกค้าเพิ่ม”ราชิตพูดขึ้น ทุกคนต่างปรบมือกันกึกก้อง วิธีการของราชิตช่างดีจริงๆ ไม่ต้องลง ทุนมาก แต่ผลที่ได้กลับสร้างความประทับใจให้กับลูกค้าได้ดีทีเดียว และขั้นตอนปฏิบัติก็ไม่ซับซ้อนยุ่งยาก หลังจากกำหนดวิธีการแล้ว ราชันก็สั่งเลิกการประชุม “แผนของแกดีมากตาชิต”ราชันพูดขึ้น “นั่นสิครับพ่อ เจ้าชิตคิดแผนที่ดีออกมาสร้างแรงดึงดูดใจให้กับลูกค้าต่างชาติได้แน่นอน อีกทั้งยังเป็นการลงทุนที่ต่ำแต่ได้ผลการตอบรับ ที่ดี”ราเมศสนับสนุน “เยี่ยมไปเลยลูก ผู้บริหารทุกคนต่างตื่นเต้นกับวิธีของลูก”ปาณิตา อดชื่นชมราชิตไม่ได้ “พี่เมศเองก็บริหารจัดการเอาไว้ดีแล้วครับ ผมเพิ่มแค่เทคนิคตลาด" ราชิตพูดขึ้น “เออ พวกแกเก่งทั้งคู่ละ”ราชันพูดขึ้น “ดี พรุ่งนี้เราไปโรงแรมที่สาขาพัทยากันต่อ แม่กับพ่อเบาแรงไปเยอะ เลย ลูกๆทำให้แม่กับพ่อสบายใจ”ปาณิตาพูดขึ้น “ไป เราไปทานอาหารที่ห้องอาหารของโรงแรมกันเถอะ เผื่อเจ้าชิต จะมีไอเดียอะไรแนะนำเชฟบ้าง”ราชันพูดขึ้น “ได้ครับคุณพ่อ ถ้าอย่างนั้นพวกเราไปกันเถอะ”ราชิตพูดขึ้น ราเมศรีบเดินนำ พาพ่อ แม่และราชิตไปยังห้องอาหารทันที ห้องอาหารของโรงแรมจัดอย่างหรูหราดูดี อาหารมีทั้งอาหารไทย จีนและฝรั่ง “ผมอยากกินเมนูสปาเกตตี้คาโบนาร่า”ราชิตพูดขึ้น พนักงานเสิร์ฟได้นำสปาเกตตี้คาโบนาร่ามาเสิร์ฟ ราชิตลองกินไปได้ หน่อย ก็เรียกพนักงานเสิร์ฟมา พนักงานมีท่าทีตกใจ “น้องไม่ต้องตกใจ เรียกเชฟคนที่ทำสปาเกตตี้คาโบนาร่ามาให้พบพี่ หน่อยสิ”ราชิตพูดขึ้น “ได้ค่ะ”พนักงานรับคำสั่งและเดินตรงไปตามเชฟที่ในห้องครัว “สวัสดีครับ คุณราชัน คุณปาณิตา คุณราเมศและคุณราชิต” เชฟสมยศทักทาย “เชฟครับ เมนูสปาเกตตี้คาโบนาร่าออกบ่อยไหมครับ”ราชิตถามขึ้น “นานๆจะมีลูกค้าสั่งครับ มีอะไรหรือเปล่าครับ”เชฟสมยศถามขึ้น “ผมว่ารสชาติยังไม่โอเคนะครับ ไม่มีกลิ่นหอมของวิปปิ้งครีมเลย และ เบค่อนที่ทอดแล้วเอามาโรยนี่มันก็แห้งจนเกินไป เมนูจานนี้เป็นเมนู หลักของสปาเก็ตตี้เลยนะครับ แบบนี้ผมขอให้เชฟเตรียมวัตถุดิบ นการทำให้ผมสัก 2 จาน ผมจะทำให้ลองทานกัน”ราชิตพูดขึ้น “ครับ ได้ครับคุณราชิต”เชฟสมยศตกใจเล็กน้อยกับท่าทีของราชิต เขาไม่เพียงแต่ตำหนิ แต่นี่เขาจะลงมือทำให้ทานกันเลยทีเดียว “คุณพ่อ คุณแม่ พี่ราเมศรอผมแป๊ปนึง เดี่ยวผมมา”ราชิตเดินตาม เชฟสมยศเข้าไปในครัว สักพักเขาก็เดินกลับมาพร้อมจานสปาเก็ตตี้ จานใหญ่ “คุณพ่อ คุณแม่และพี่เมศลองทานฝีมือผมดู”ราชิตยื่นจานสปาเกตตี้ ให้ทุกคนลองชิมฝีมือของเขา “อร่อยมากเลยลูก”ปาณิตาพูดขึ้น “นั่นสิ ลูกมีฝีมือเรื่องการทำอาหารนะนี่”ราชันชมลูกชาย “อร่อยจริงๆด้วย เจ้าชิตต่อไปต้องทำให้พี่ทานบ่อยๆนะ”ราเมศอุทานขึ้น เชฟสมยศเดินกึ่งวิ่งเข้ามาหาราชิตที่โต๊ะอาหาร “คุณราชิตครับ สปาเกตตี้คาโบนาร่าที่คุณราชิตทำ อร่อยมากเลยครับ” เชฟสมยศพูดขึ้น ราชิตพยักหน้าให้ “คุณราชิตครับ ผมขอสูตรได้ไหมครับ และผมอยากขอให้คุณราชิต เป็นที่ปรึกษาด้านการออกเมนูอาหารของโรงแรมด้วยครับ”เชฟสมยศ พูดขึ้น ราชัน ราเมศและปาณิตาต่างหันมามองหน้ากัน “ได้สิครับ ไม่มีปัญหา ที่ผมตำหนิเชฟนะ ไม่ต้องคิดมากหรอก หาก เราทนต่อคำตำหนิไม่ได้ เราจะสามารถทำอาหารที่มีรสชาติอร่อยได้อย่างไรกัน เราก็จะยึดติดกับรสชาติอาหารที่เราเองพอใจแค่นั้น แต่ ไม่ได้หมายถึงว่าผู้บริโภคหรือแขกที่มาพักเขาจะชื่นชอบอาหารของเรา หรือเปล่า”ราชิตพูดขึ้น “ผมเข้าใจแล้วครับ ผมจะพัฒนาฝีมือต่อไป ต้องขอบคุณคุณราชิต มาก ที่เตือนสติผม คนเราจำเป็นต้องเรียนรู้อยู่ตลอดเวลาจริงๆ” เชฟสมยศพูดขึ้น “เยี่ยมมากครับเชฟ คนที่ยอมรับความผิดและยอมที่จะเปลี่ยนแปลง ตัวเอง ผมถือว่าเป็นคนเก่งครับ นี่เบอร์โทรของผมนะครับ พี่สามารถ โทรไปปรึกษาเรื่องเมนูอาหารได้ตลอด”ราชิตพูดขึ้น “ขอบคุณมากครับคุณราชิต”สมยศโค้งให้ราชิต หลังจากรับประทานอาหารเสร็จ ทั้งสี่คนก็เดินดูรอบๆโรงแรม ตั้งแต่ด้านหน้ารั้วโรงแรม ป้ายชื่อ ลอบบี้โรงแรม สระว่ายน้ำและสิ่งอำนวย ความสะดวกต่างๆ “ราชิตลูกเก่งมากนะ รู้จักถนอมน้ำใจคนและให้ความรู้คน และก็หา วิธีแก้ปัญหาของโรงแรม พ่อกับแม่เชื่อว่าในสักวันหนึ่งโรงแรมของ เราจะประสบความสำเร็จมากกว่านี้”ราชันพูดขึ้น “ครับคุณพ่อ พวกเราสามพี่น้องต้องช่วยกันดูแลและพัฒนาธุรกิจที่ คุณพ่อกับคุณแม่ได้ลงทุนลงแรงสร้างเอาไว้ครับ”ราชิตพูดขึ้น “ดีมากลูก แม่กับพ่อสบายใจแล้ว”ปาณิตาพูดขึ้น “พ่อกับแม่สบายใจได้ ผมจะทำให้โรงแรมของเรามีชื่อเสียงโด่งดังให้ได้ ผมขอสัญญา” ราชิตพูดขึ้น “ได้ พ่อกับแม่จะคอยดู แต่ค่อยๆเป็นค่อยๆไปก็ได้ ไม่ต้องบังคับตัวเอง มากจนเกินไป จนชีวิตไม่มีความสุข”ราชันพูดขึ้น “ผมเข้าใจครับพ่อ ไม่ต้องเป็นห่วงหรอก”ราชิตพูดขึ้น “เดี่ยวจะหาลูกสะใภ้มาฝากสัก 3-4 คนแล้วก็หาแฟนให้พี่เมศสักคน” ราชิตพูดขึ้น ทั้งสี่คนหัวเราะขึ้นพร้อมกัน “ตาชิตลูกชายของคุณนะ ท่าทางจะเจ้าชู้เหมือนคุณนะ”ปาณิตา พูดกับราชัน “คุณนี่เรื่องมันผ่านมานานแล้ว นั่นมันตอนผมหนุ่มๆ”ราชันพูดขึ้น ทั้งสี่เดินเยี่ยมชมทุกแผนกในโรงแรมจนเย็น จึงเดินทางกลับบ้าน ป้าอ้อยรีบจัดเสิร์ฟอาหารเย็นบนโต๊ะอาหารทันที พร้อมน้ำผลไม้สด หลังจากทั้งสี่คนรับประทานอาหารเย็นกันอย่างเอร็ดอร่อย “วันนี้ทานข้าวได้เยอะและอร่อยมาก คงจะดีใจที่ราชิตกลับมา ได้ทานข้าวพร้อมหน้าพร้อมตากันสักที”ราชันพูดขึ้น “นั่นสิคะ ไม่ได้ทานพร้อมกันนานมาก”ปาณิตาเห็นด้วยกับราชัน “วันนี้ลูกทั้งสองคนก็เหนื่อยกันแล้ว รีบไปพักผ่อนเถอะลูก พรุ่งนี้ เราจะออกเดินทางตอน 6โมงเช้า จะไปถึงพัทยาประมาณ 9 โมง” ปาณิตากำชับลูกชายทั้งสอง “ได้ครับ พวกผมจะจัดเสื้อผ้าไปด้วย”ราชิตบอก “คราวนี้พี่ราเมศก็ได้ออกจากบ้านสักที”ราชิตแซวพี่ชาย “ดีแล้ว เจ้าเมศจะได้หาประสบการณ์เสียบ้าง”ราชันพูดขึ้น “ไปนอนดีกว่า เผื่อพรุ่งนี้ผมจะได้สาวสวยๆบ้าง”ราชิตพูดขึ้น “ลูกทั้งสองคน แม่ลืมไปสนิทเลยพรุ่งนี้พวกเราต้องเข้าประชุมผู้ประกอบการโรงแรมในเขตพัทยา ทางหน่วยงานราชการเขาระบุ มาต้องประชุมโดยพร้อมเพรียงกัน”ปาณิตากำชับ “ได้ครับคุณแม่ ผมขอไปนอนก่อนละ พรุ่งนี้รอจีบลูกสาวเจ้าของ โรงแรมสวยๆ”ราชิตพูดขึ้น “จ้ะไปนอนเถอะ เจ้าลูกคนนี้ เชื้อมันแรงจริงๆ”ปาณิตาพูดขึ้น เสียงหัวเราะดังขึ้น ก่อนที่ทุกคนจะแยกย้ายกันพักผ่อน ตอนที่ 4 ผู้หญิงชื่อโรส “พร้อมกันไหมลูกชายของแม่”ปาณิตาพูดขึ้น “พร้อมครับคุณแม่”ราชิตและราเมศตอบพร้อมกัน วันนี้ปาณิตาจะพาราเมศและราชิตไปโรงแรมเดอะกรีนดราก้อน สาขาพัทยา นอกจากจะให้ราเมศรับช่วงการบริหารโรงแรมที่สาขา พัทยาแล้ว ปาณิตายังจะพาสองพี่น้องไปประชุมกลุ่มสมาคมโรงแรม และรีสอร์ทในเขตจังหวัดชลบุรี ที่จัดขึ้นในเขตพัทยา โดยหน่วยงาน ของภาครัฐร่วมกับสมาคมผู้ประกอบการธุรกิจโรงแรม รีสอร์ทและ ร้านอาหารจัดขึ้น “เดินทางปลอดภัยนะคุณตา เจ้าเมศ และเจ้าชิต พ่อจะอยู่ทำงาน ที่โรงแรมเดอะกรีนดราก้อนสาขาใหญ่ที่กรุงเทพฯ และเร่งแก้ไขเรื่อง ที่ตาชิตเสนอมา ส่วนโรงแรมที่พัทยาพ่อขอให้ตาชิตช่วยดูเรื่องต่างๆ ที่ต้องแก้ไข ช่วยพี่เมศก่อนจะบินต่อไปที่เชียงใหม่”ราชันกำชับ “ไม่ต้องเป็นห่วงครับคุณพ่อ ผมจะอยู่ช่วยพี่เมศก่อนสัก 2-3วัน จนกว่าจะเสร็จงาน”ราชิตตอบรับตามที่ราชันขอ “ดีมากลูก”ราชันเอามือโอบกอดลูกชายทั้งสอง ปาณิตาอดที่จะ แขวะสามีไม่ได้ เมื่อเห็นท่าทีของราชัน “นี่คุณราชัน ลูกชายของคุณนะจบปริญญาโททั้งสองคนเลยนะ โตเป็นหนุ่มแล้ว ไม่ใช่เด็กๆ โดยเฉพาะตาชิต…บอกคุณว่ายังงัย จะหาเมียมาฝากสัก 3-4 คน ลูกโตแล้วนะ”ปาณิตาพูดขึ้น “เอานะคุณตา ผมก็ยังคงมองเจ้าเมศกับเจ้าชิตเป็นเด็กแสนซนใน สายตาของผมเสมอละ ถึงแม้ลูกจะโตจนหมาเลียก้นไม่ถึงแล้วก็ ตามทีเถอะ”ราชันพูดขึ้น “นี่เจ้าเมศ เจ้าชิต พ่อมีของจะมอบให้ ลูกจงรักษาเอาไว้ให้ดี เอาไว้ ป้องกันภัยสิ่งไม่ดี”ราชันล้วงเอาสร้อยคอทองคำขนาด 1 บาทพร้อม พระเครื่องเลี่ยมทองสองเส้นออกมา และยื่นให้ราเมศและราชิตคน ละ 1 เส้น “ขอบคุณมากครับคุณพ่อ”ราเมศและราชิตยกมือไหว้กล่าวขอบ คุณราชัน ทั้ง 4 คนพ่อแม่ลูกต่างสวมกอดกันอีกครั้ง ราชันมองดูลูกชายทั้งสอง และปาณิตาเดินขึ้นรถตู้ที่มีนายสำเริงเป็นคนขับพาทั้งสามออก จากประตูบ้านมุ่งหน้าไปสู่พัทยา “ลูกทั้งสองเก็บพระเครื่องที่พ่อให้เอาไว้ให้ดีนะลูก สวมเอาไว้ตลอด เวลา ถอดเฉพาะตอนนอนเท่านั้น”ปาณิตากำชับ “ครับคุณแม่”ทั้งสองพยักหน้าจะทำตามคำแนะนำของแม่ กว่าสอง ชั่วโมงบนรถตู้ ทั้งสามต่างคุยเรื่องสมัยตอนเด็ก และตอนสมัยเรียนมหาวิทยาลัย จนถึงการบริหารโรงแรม บางครั้งก็แวะปั๊มน้ำมันเพื่อ ซื้อกาแฟและขนมและอาหารว่างรับประทานกันจนถึงพัทยา “คุณนายจะให้ผมพาไปที่ไหนก่อนครับ”สำเริงพูดขึ้น “สำเริงพาฉันไปที่โรงแรมกรกฎรอยัลพาราไดซ์ก่อน เข้าไปประชุม หลังจากนั้นนายสำเริงขับรถกลับไปโรงแรมเดอะกรีนดราก้อนของเรา ให้เอากระเป๋าเสื้อผ้าของฉันและเจ้าเมศ เจ้าชิต ขึ้นไปไว้บนห้องพัก 3 ห้องบนชั้น 10 และสี่โมงเย็นนายสำเริงก็กลับมารับฉันกับลูกที่ โรงแรมกรกฎรอยัลพาราไดซ์”ปาณิตาบอกรายละเอียด “ได้ครับคุณนาย”สำเริงรับคำตามเจ้านายสั่ง ไม่นานสำเริงก็พาทั้งสามแม่ลูกมาถึงที่หมาย โรงแรมกรกฎรอยัล พาราไดซ์ดูหรูหรา เป็นโรงแรมระดับห้าดาวมีห้องพักกว่า 600 ห้อง “โรงแรมกรกฎรอยัลพาราไดซ์ นี่มีขนาดใหญ่กว่าโรงแรมของเรานะ โรงแรมของเรามีเพียง 400 ห้องพัก แบ่งเป็นวิลล่าและห้องพักบน อาคาร”ปาณิตาพูดขึ้น “คุณแม่ครับ ขนาดของโรงแรมไม่ได้การันตีว่าจะมีรายได้ต่อปีมาก กว่า หรือการมีจำนวนลูกค้ามากกว่าเสมอไปนะครับ มันอยู่ที่การ บริหารจัดการ ราคา และอาหารที่ต้องอร่อย บริการต้องดี ตอบโจทย์ ความต้องการของลูกค้าได้ จึงจะเป็นปัจจัยที่สำคัญกว่า”ราชิตพูดขึ้น “ดี ลูกชิตพูดได้ดี พูดแบบนี้ทำให้หัวใจของแม่พองโต”ปาณิตาชื่นชม “แม่ก็ชมผมเกินไป อีกอย่างโรงแรมของเรามีหลายสาขากระจายไป ตามแหล่งท่องเที่ยวสำคัญของประเทศ ในขณะที่กรกฎรอยัลพาราไดซ์ เขาทำที่พัทยาเพียงที่เดียว เขาทำที่นี่ใหญ่ก็ไม่แปลก”ราชิตพูดขึ้น “ถ้าลูกคิดได้ขนาดนี้ และพูดออกมาได้แบบนี้ แม่ก็ต้องยอมรับแล้ว ละว่าลูกของแม่โตขึ้นและเก่งขึ้นมากจริงๆ”ปาณิตาพูดขึ้น “นั่นสิเจ้าชิต พี่ก็เห็นด้วยกับคุณแม่นะ นายมันเหมาะมากๆที่จะเข้า มาช่วยแก้ปัญหาของทางโรงแรม พี่ดีใจและภูมิใจมากที่มีนายเป็นน้องชาย”ราเมศกอดคอราชิตเดินตรงไปยังโต๊ะลงทะเบียนที่อยู่หน้า ห้องประชุม “เอาละ เราต้องไปลงทะเบียนกันก่อน”ปาณิตาบอก “สวัสดีคะ คุณน้าปาณิตา”เสียงใสๆ ทว่ากังวานกล่าวทักทาย ปาณิตาและลูกชายทั้งสองต่างหันหลังไปมอง “สวัสดีจ๊ะ คิดว่าใคร หนูโรสนี่เอง”ปาณิตาอุทานขึ้น “นี่หนูโรสน้าจะแนะนำให้รู้จัก คนนี้ลูกชายคนโตของน้าชื่อราเมศ ต่อไปราเมศจะมาบริหารโรงแรมเดอะกรีนดราก้อนที่สาขาพัทยา นะจ้ะ ส่วนคนนี้ชื่อราชิตเป็นลูกชายคนเล็กของน้าที่เพิ่งเรียนจบ ปริญญาโทด้านเศรษฐศาสตร์ที่อเมริกา เพิ่งกลับมาไทยได้ 2 วัน” ปาณิตาแนะนำให้รู้จักกับโรสผู้จัดการและทายาทของโรงแรม กรกฎรอยัลพาราไดซ์ “สวัสดีค่ะ คุณราเมศ สวัสดีคะคุณราชิต”โรสกล่าวทักทาย “สวัสดีครับคุณโรส ยินดีที่ได้รู้จักครับ”ราเมศกล่าวทักทาย “คุณโรสครับ ผมขอเบอร์โทรและไอดีไลน์เอาไว้ปรึกษาหน่อย สิครับ ผมยังใหม่กับธุรกิจนี้ อยากได้ผู้หญิงสวยๆอย่างคุณครับ” ราชิตพูดขึ้น “นี่คุณราชิตคะ อยากได้เลยหรือคะ คุณราชิตนี่พูดจาสองแง่สองง่าม จังเลยนะคะ โรสก็ไม่ได้เก่งอะไรเลยคะ ทุกวันนี้ที่โรงแรมกรกฎเติบโต เป็นเพราะผลงานของคุณพ่อเลิศพงศ์และพี่เลอยศนะคะ”โรสอธิบาย และจ้องหน้าราชิต หนุ่มหล่อปากดีตรงหน้า “หมายถึงมาคอยให้คำปรึกษาผมเกี่ยวกับธุรกิจโรงแรมนะครับ” ราชิตพูดขึ้น ในขณะที่ราชิตก็จับจ้องผู้หญิงที่ชื่อโรส สวยสง่า เรียบ แต่ดูดีกับคารมที่เชือดเฉือนไม่เบา ผู้หญิงที่ชื่อโรสไม่ธรรมดาเลย “คะ ถ้าปรึกษาเรื่องธุรกิจของโรงแรมก็พอคุยกันได้คะ”โรสตอบรับ “ผมไปใช้ชีวิตที่อเมริกาเสียนานเกือบสองปี หวังว่าคุณโรสคงไม่ถือ สานะครับ ผมมักจะประหม่าและพูดผิดๆถูกๆอยู่เสมอเมื่อได้พบ เจอกับผู้หญิงสวยๆนะครับ”ราชิตพูดขึ้น “คะ ไม่เป็นไร ฉันให้อภัยคุณ ในเมื่อคุณราชิตตั้งใจจะกล่าวชมดิฉัน ว่าดิฉันสวย ก็ต้องขอขอบคุณนะคะ และยินดีต้อนรับสู่โรงแรมกรกฎ รอยัลพาราไดซ์คะ เชิญตามดิฉันเข้าห้องประชุมคะ”โรสเดินนำหน้า พาทั้งสามเข้าสู่ห้องประชุม ก่อนจะให้พนักงานต้อนรับเดินนำทางไป ยังโต๊ะที่นั่ง “หนูโรสนี่ดูสวยสง่า พูดจาฉะฉาน และฉลาดมากนะลูกชิต”ปาณิตา พูดขึ้น “ดูคุณแม่จะชื่นชอบผู้หญิงที่ชื่อโรสเป็นพิเศษนะครับ”ราชิตถามขึ้น “ใช่ แม่ชอบหนูโรสมาก ถ้าได้มาเป็นลูกสะใภ้ เป็นเมียของแกท่าจะดี นะตาชิต”ปาณิตาพูดขึ้นมา “ผมว่าเหมาะกับเจ้าชิตดีครับแม่ อย่างเจ้าชิตต้องเจอผู้หญิงเก่งๆ ดุๆ แบบนี้เคมีเข้ากัน พูดจาปะทะคารมหยั่งเชิงกัน น่าสนุกดี เจ้าชิตคงจะ ชอบผู้หญิงคนนี้นะครับแม่”ราเมศเห็นด้วยกับปาณิตา “พอเลยพี่เมศ และก็คุณแม่ ผู้หญิงอะไรดุจะตาย หน้าตาก็ออกจะสวยหวานแต่ท่าทางจะหวานซ่อนเปรี้ยวสะแล้ว”ราชิตพูดขึ้น “ก็ลูกไปพูดจาแบบนั้นกับหนูโรสเขาก่อนนี่ลูก เขาเป็นผู้หญิง เขายัง สาวนะ เขาก็อายเป็น แต่ก็มีไหวพริบดีทีเดียวดูจากการตอบคำถาม คู่สร้างคู่สมกับลูกแล้วมั่งแม่ว่า”ปาณิตากระเซ้าลูกชาย “คุณแม่คิดว่าหนูโรสของคุณแม่จะเอาเบอร์โทรศัพท์กับไอดีไลน์มา ให้ผมไหมครับ”ราชิตถามขึ้น “ถ้าถามความคิดแม่นะ แม่ว่าหนูโรสเขาคงสนใจลูกนะ ดูสายตาที่จ้อง มองลูก แม่คิดว่ายังงัยหนูโรสก็ต้องให้ลูกแน่ รอไปก่อนเจ้าลูกชาย” ปาณิตาตอบลูกชาย