แสบไหม” เธอสั่นหัว ผมกดสำลีลงกับแผลที่หางคิ้ว แก้มก็มีรอยแดง มุมปากก็มีเลือดไหล ตอนแรกก็จ้องหน้าผมสักพักก็มองไปทางอื่น ริมฝีปากของเธอเม้มเล็กน้อยอาจจะเพราะความรู้สึกเจ็บ ผมแกล้งขยับเข้าไปใกล้เมื่อกดสำลีตรงริมฝีปาก เธอก็พยายามก้มหน้าหลบแต่ก็ไม่พูดอะไร และเหมือนผมอยากแกล้ง..มันดูน่ารักดีต่อปฏิกิริยาแข็ง ๆ เขิน ๆ ของเธอ เธอเอามือปิดปากผมเมื่อผมกำลังจะอ้าปากพูด จากนั้นใช้มืออีกข้างหยิบโทรศัพท์ออกมา ผมเห็นแสงกระพริบจากโทรศัพท์ซึ่งผมไม่ได้เป็นคนซื้อให้ ภายในมันอาจมีเครื่องดังฟังอยู่ก็เป็นได้ ผมจึงเข้าใจในสิ่งที่เธอจะบอก เธอทำตาโตเมื่อผมดึงมือที่เธอปิดปากไว้ออก จากนั้นยื่นหน้าเข้าไปใกล้จนปากผมแทบจะชิดปากเธอ จากตาที่โตเพราะตกใจก็เปลี่ยนเป็นหลับตาปี๋ ผมยกยิ้มแกมหัวเราะ จะว่าตลกก็ถูกจะว่าน่ารักก็ใช่