ความรักที่เกิดขึ้นในใจของเรานั้น มันก็เกิดขึ้นขณะจิตหนึ่ง แล้วก็ดับไป แต่ว่ามันเกิดต่อไปอีก ทำาไมจึงได้เกิดต่อไป เพราะเรา เองเป็นผู้ที่เพิ่มเชื้อเข้าไปอยู่ตลอดเวลา การเพิ่มเชื้อก็คือการนึกถึง ภาพนั้น นึกถึงรูป นึกถึงเสียง นึกถึงกลิ่น นึกถึงรส นึกถึงการสัมผัส นั้น ๆ เรานึกอยู่ตลอดเวลา เมื่อนึกถึงความรักก็เกิดขึ้น เหมือนคน ที่มีเพื่อนเกิดชอบใจมีคู่รัก ถ้าคิดถึงมันก็เกิดอารมณ์เรื่อยไป ไม่จบ ไม่สิ้น (จากหนังสือ “ความทุกข์ ทำาอย่างไรจึงจะพ้นทุกข์” หน้า ๘๖)