“คุณไซม่อน!!”เรียกเสียงเขียวเข้ม ไม่ได้โกรธแต่ไม่พอใจมากกว่า ยิ่งเห็นไซม่อนยิ้มร่ารับอย่างไม่สะทกสะท้านแถมยังใช้หลังนิ้วลูบไล้แก้มใสอีกเห็นแล้วอดใจไว้ไม่ไหว มธุรสทาบปลายนิ้วหยิบหนังหนาๆ ขึ้นและบิดแรงๆ “จะปล่อยดีๆหรือให้ฉันทำแบบนี้คะคุณไซม่อน” เอ่ยถามเสียงหวานใบหน้าเปื้อนยิ้ม“ฉันเจ็บนะ honeyเดี๋ยวเธอถูกเอาคืนจนตัวอ่อนไม่รู้ด้วยนะ” “ก็ลองดูสิคราวนี้ฉันโกรธไม่พูดกับคุณจริงๆ ด้วย” ในเมื่อเล่นไม้แข็งไปอีกฝ่ายก็เอาคืนได้เล่นไม้อ่อนก็แค่นั้น สุดท้ายอีกฝ่ายก็ยังเอาแต่ใจตัวเองอยู่ดีงั้นก็ลองเป็นนางเอกเจ้าน้ำตาดูละกัน ใช้ทำอะไรได้บ้างแต่ทำไมมันถึงไม่ยอมไหลหว่า? บ้าชะมัน ตอนไม่ต้องการนะไหลได้ไหลดีพอต้องการแล้วกลับไม่มีมา